Hij werd op 11 juli 2022 gekneveld en zwaar afgetuigd thuis gevonden: de 47-jarige pluimveehouder Jan van Mullekom uit het Brabantse Helenaveen. Zes dagen later overleed hij aan zijn verwondingen. Van Mullekom liet twee kinderen en een vrouw achter. Waarom moest Van Mullekom dood?
Het is bijna twee jaar geleden, maar de dodelijke woningoverval is nog steeds niet opgelost. Voor zover bekend had de pluimveehouder geen vijanden of conflicten. De hardwerkende Van Mullekom was geliefd onder zijn collega’s en in de omgeving.
Nadat het huis werd verzegeld gebeurde er iets bijzonders: op 2 november 2023 vond er een inbraak plaats in de woning. Op camera’s is te zien dat de drie mannen een blauwe zak meenemen. En in dezelfde nacht pleegden inbrekers een kraak in een woning in Grashoek in Noord-Limburg. De politie denk dat er een verband tussen beide inbraken, maar houdt er ook rekening mee dat de inbrekers de fatale woningoverval op Jan van Mullekom pleegde.
De komende weken duik ik in deze verschrikkelijke zaak. Wie heeft meer informatie over de inbrekers of de overvallers? Speelde er een conflict dat niet bekend is? Heeft Van Mullekom iets verklaard aan mensen in zijn omgeving dat een realatie zou kunnen hebben met de dodelijke woningoverval.
Tips: mail naar m.van.wely@telegraaf.nl of anoniem: https://mickvanwely.nl/contact/
Vijftien jaar na de verdwijning van Rob Bouwmeester (39) uit Bergen weten de nabestaanden/achterblijvers nog steeds niet wat er met hem gebeurd is. Rob verdween op 3 juni 2007 in de Spaanse badplaats Vera, samen met een Belg genaamd Tom Torbeyns. Met de boot Bonito waren ze de zee opgegaan. Hij was daar die dagen met een vriend Janbart van Swoll en ook met een zekere Chris zou veel contact zijn geweest. Van Swoll en Chris zijn helaas niet te traceren.
wie weet meer over de laatste dagen van Rob Bouwmeester?
wat waren de Rob en Tom van plan?
met wie had Rob in die laatste dagen contact?
heeft iemand iets gehoord over wat er gebeurd zou zijn?
Mail naar: m.van.wely@telegraaf.nl Info wordt discreet behandeld.
Naar aanleiding van een concrete tip over een van de meest gruwelijke en fascinerende coldcase-moorden, ben ik opnieuw in het dossier Antoinette Bont (24) gedoken. Antoinette of ‘Saskia’ was een tippelaarster van wie de afgehakte ledematen en de romp in de zomer van 1995 in Groningen en omgeving op verschillende plekken werden gevonden. Het is de zaak die mij precies twintig jaar bezighoudt. Naar aanleiding van de tip zoek ik naar mensen die mogelijk meer weten over de dader. Wie helpt? (lees onderaan de vragen!)
In 1998 liep ik als student journalistiek stage bij de stadsredactie van het Nieuwsblad van het Noorden (het huidige Dagblad van het Noorden). De eerste moordzaak waarmee ik als journalist te maken kreeg, was de onopgeloste moord op Antoinette Bont. Groningen kampte die jaren met een forse lijst onopgeloste moorden, die steeds langer werd. Onder de slachtoffers waren veel prostituees, waaronder Antoinette. Tippelnaam ‘Saskia’.
In de nacht van 26 juli op 27 juli 1995 werd Antoinette voor het laatst gezien op de tippelzone aan de Praediniussingel in Groningen. Ze stapte in een rode auto, vermoedelijk een Honda Civic, waarna de nacht haar opslokte. Vier dagen later dook ze letterlijk weer op. Op 31 juli zagen twee mannen een pakket drijven in het Winschoterdiep ter hoogte van Zuidbroek, een kleine 25 kilometer ten oosten van Groningen. In het pakket zat een romp die beschoten was. Talloze kleine kogeltjes hadden zich in het vlees geboord. Een tattoo van haar pooier Lucas maakte duidelijk dat het ‘Saskia’ betrof, die als als vermist was opgegeven.
Drie dagen later deden twee jongens in Drenthe een uiterst lugubere vondst. In het Peizerdiep, aan de rand van het Drentse Roderwolde, visten ze een sporttas uit het water met daarin afgehakte ledematen. Ook deze lichaamsdelen bleken van de prostituee te zijn. Roderwolde ligt op circa 25 kilometer ten westen van Groningen. De wateren stonden niet met elkaar in verbinding.
De Groninger recherche besloot tot een opmerkelijk onderzoek, dat qua massaliteit is te vergelijken met huidige dna-onderzoeken onder de bevolking zoals bij de moord op Marianne Vaatstra en Nicky Verstappen. Omdat de ledematen van Bont in een sporttas werden gevonden die door de energiemaatschappij Edon (het huidige Essent) als kerstcadeau in december 1994 aan het personeel was geschonken, liet de politie bijna 4000 Edon-medewerkers met hun tas naar het bureau komen.
Nog nooit had de politie in Nederland zoveel mensen rechtstreeks betrokken bij een rechercheonderzoek. Het tassenonderzoek kreeg landelijke enorm veel aandacht. Het was een unieke actie. Zeventig eigenaren hadden de tas niet meer: ze waren ‘m kwijt of hadden het cadeau weggegooid. De groep was te groot en daarmee bloedde de tassenactie dood.
Er is sinds 1995 in allerlei richtingen gezocht. Mogelijk, zo dacht de recherche, was Antoinette slachtoffer van een bekende seriemoordenaar zoals Willem van Eijk of de Britse John Sweeney. Uitvoerig is ook onderzocht of er een connectie was met een moord op een coffeeshophouder waarvan het lichaam op dezelfde manier was verpakt.
Ik heb altijd geloofd in de ‘Edon-connectie’. Er zijn namelijk meer Edon-sporen in de zaak. En ook de nieuwe tip wijst deze kant op. Bij het Peizerdiep was een dag na de verdwijning een busje van de Edon gezien. De werkauto kwam van een vestiging in Assen.
De siersteen die was vastgebonden aan de romp van Bont was er eentje van het type dat werd gebruikt in en naast een gebouw van het energiebedrijf aan de Bloemsingel in Groningen. Hier was toen een methadonpost voor heroïneverslaafden gevestigd. Ook Antoinette Bont haalde hier haar ‘meet’.
Het hoofdgebouw van de Edon was gevestigd aan het Winschoterdiep. Hetzelfde water waarin de romp was ontdekt. Ook het soort spullen waarin de lichaamsleden verpakt waren, werd gebruikt door Edon-medewerkers.
De moord op Bont is na 20 jaar nog steeds onopgelost. De ouders van Antoinette zijn overleden. Haar nichtje bij wie Antoinette zeven jaar in Kaatsheuvel woonde, leeft nog wel. We hebben af en toe contact. ,,Ik had de hoop eigenlijk al opgegeven” , zei ze deze maandag toen ik haar belde. Ze hoopt nog steeds vurig dat de moord wordt opgelost. Ik heb het haar ooit beloofd: de zaak zal ik nooit loslaten.
En daarom nu opnieuw een poging. Wie denkt mee? Wie weet meer? Lees veel meer over het dossier Bont hier: dossier Bont. Of bekijk een uitzending van Peter R de Vries (deel1 en deel2) over de zaak. En lees deze vragen:
wie werkte in de jaren negentig bij de Edon in Groningen en heeft wellicht informatie over een bepaalde medewerker die destijds over een motor beschikte, reed in een rode auto (waarschijnlijk een Honda Civic) met een zwarte balk achterop en vanwege zijn functie toegang had tot verschillende locaties van de Edon en mogelijk werkplaatsen? Het zou een beheerder kunnen zijn geweest
heeft een medewerker zich destijds verdacht gedragen na de oproep om met de tas naar de politie te gaan?
heeft iemand ooit iets verteld over zijn betrokkenheid bij de moord?
is iemand destijds getuige geweest van het dumpen van de tas met de ledematen en het pakket met de romp, die zich nog niet gemeld heeft bij de politie?
het is goed mogelijk dat de dader inmiddels dood is: wellicht zijn er kennissen die meer weten of vermoeden en voor wie het nu makkelijker is om naar buiten te treden
was er in de prostitutiewereld in Groningen een klant bekend die werkte bij de Edon en zich mogelijk agressief gedroeg en/of reed in een rood autootje (waarschijnlijk een Honda Civic)?
heeft iemand uit de drugs- of prostitutiewereld of verslavingscircuit uit de jaren negentig in Groningen wellicht iets gehoord over een mogelijke verdachte?
Bont groeide op in de Korrewegwijk in Groningen. Mogelijk woonde de dader hier in de buurt en kende hij haar. Mogelijk kwam hij daarom ook veelvuldig bij de Edon-locatie aan de Bloemsingel. Werkte er iemand bij de Edon destijds die in de Korrewegwijk woonde? En had deze persoon wellicht een connectie met Peize of de directe omgeving (groeide hij daar op, of had hij er een vriendin of familie?)
Alle serieuze tips zijn welkom en worden discreet behandeld. Anoniem via hier of anders graag mails naar m.van.wely@telegraaf.nl. Help mee om de moord op Antoinette Bont op te lossen!!!
Naar aanleiding van je verhaaltje op Misdaadjournalist.nl over de uitzending van De Raadkamer (10-5-2018) het volgende. Wat betreft het verschil tussen Willem Holleeder en Klaas Otto: Holleeder wordt verdacht van betrokkenheid bij de dood van zes mensen. Otto van afpersing, witwassen, bedreiging en het opdracht geven voor een liquidatie. Daar zit volgens mij nogal wat verschil tussen.
Otto is nog niet eens voorgeleid voor de ‘aanslag’, waarbij het OM alleen een CIE-tip lijkt te hebben. Ook het verleden van Holleeder (Heineken-ontvoering, veroordeling voor afpersing) is niet te vergelijken met het verleden van Otto. Dat neemt niet weg dat Otto van ernstige feiten verdacht wordt, zoals ik in De Raadkamer aangaf. En zijn er nog allerlei serieuze zaken in onderzoek.
Dan de niet te kraken telefoon in de bedreigingszaak rond Greetje Bos. Ik zou mezelf iets meer verdiepen in de historie van de PGP’s voordat je hier iets over zegt. Ten eerste is niet alleen de Ennetcom-server gekraakt, maar later nog eentje in Costa Rica: die van PGP Safe. Daarnaast slaagt het NFI er al jaren in om PGP’s te kraken. Namelijk door wachtwoorden te achterhalen, bijvoorbeeld door de inzet van camera’s of forensisch onderzoek op de telefoon zelf.
Tenslotte het door mij gebruikte begrip ‘struikrover’. Ooit gehoord van cynisme, humor, of sarcasme? Of neem je alles erg letterlijk?
De ‘Mocro-maffia’ ligt zwaar onder vuur. Na het oprollen van de ’26Koper’ moordservice uit Utrecht en de arrestaties van de Amsterdamse Naoufal F. (38) en Richard ‘Rico’ R. V., (44) is nu een kroongetuige opgestaan. Arrestaties van kopstukken plaveien echter ook de weg voor andere ambitieuze gangsters.
Het gonsde al van geruchten in de afgelopen weken. Justitie zou over een kroongetuige beschikken die zeer belastende verklaringen had afgelegd over de Mocro-maffia. Voor zover je met een sterke Antilliaanse en Surinaamse inbreng nog kunt spreken van een Mocro-maffia.
We hebben vanuit De Telegraaf justitie recent nog gevraagd of het klopte dat er een kroongetuige was, maar het bleef stil. Vanwege het onderzoeksbelang valt dat zwijgen nog wel te billijken.
Taghi
Kroongetuige Nabil B. (30) uit Utrecht sloot in december een door een rechter goedgekeurde deal met het OM. Hij had zelf als autodief de rol van facilitator van een zware misdaadgroep, die volgens hem werd geleid door Ridouan Taghi (40) uit Vianen. De man van de ‘moordlijst‘ die eerder deze maand circuleerde.
Omdat zijn auto was gebruikt bij de ‘vergismoord’ op Hakim Changachi in Utrecht in 2017 kreeg hij wroeging. Hij kende het slachtoffer die per ongeluk was afgeknald. Toen hij vreesde zelf ook nog doelwit te worden van de organisatie waarvoor hij werkte, stapte B. naar de politie. De eerste ‘turncoat’ uit deze hoek van de onderwereld.
Justitie is kraakhelder: Nabil B. gaat een grote bijdrage leveren aan de arrestatie van opdrachtgevers voor meerdere liquidaties. Een andere poot waar justitie op leunt zijn wederom onderschepte PGP-berichten tussen criminelen die volgens B. en justitie hoog in de boom van de onderwereld zitten.
Het zou opnieuw betekenen dat mogelijk PGP-berichten voor een doorbraak gaan zorgen. De versleutelde tekstberichten van de Pretty Good Privacy-telefoons die vooral door criminelen worden gebruikt, hebben recent al voor belangrijk bewijs gezorgd in het onderzoek naar de mislukte liquidatie op Peter ‘Pjotr’ R. in Diemen in 2015 en het onderzoek naar de ‘cokekotter‘ Blies.
Noffel
Naoufal F., die met meerdere liquidaties in verband wordt gebracht, speelde een hoofdrol in beide onderzoeken. Op 9 maart eiste het OM 20 jaar tegen ‘Noffel’.
Het is onbegrijpelijk dat criminelen niets hebben geleerd van ‘Ennetcom-gate’. Het trucje dat het OM heeft uitgehaald met de server van het bedrijf, kan het natuurlijk ook bij andere PGP-providers doen. Je zou zeggen dat niemand meer open communiceert via zogenaamd veilige telefoons. Maar criminelen zijn hardleers.
Vandaag werd bekend dat Rico R. naar Nederland komt. Hij wordt verdacht van deelname aan een criminele organisatie, wapenbezit, witwassen en voorbereiden van internationale drugshandel. Justitie ziet Ridouan Taghi, Naoufal F. en Rico R. als het nieuwe misdaadtrio. Samenwerkend, maar ook individueel actief. De ‘Mocro-equivalent’ van Holleeder, Soerel en Hillis die de oude Hollandse, bijna stoffige penoze vertegenwoordigden.
De jonge criminelen in Utrecht en Amsterdam lieten en laten zich inspireren door de misdaadseries Narcos op Netflix over het Medellin-en Cali-kartel en Corleone over de organisatie van de Siciliaanse maffiabaas Toto Riina. Zo zouden criminele groeperingen nu een soort alliantie tegen Ridouan T. hebben vernoemd naar de alliantie die vocht tegen Escobar: Los Pepes.
Er liggen wel wat parallellen met de kartels en vooral het Cali-kartel. Het zijn ambitieuze gangsters die razendsnel enorm machtig zijn geworden door de cokehandel en extreem veel geweld gebruiken. Ze rekruteren hun voetvolk onder jongeren met veelal een laag IQ in achtergestelde wijken in grote steden. Zoals de Camorro dat doet in Napels: ‘babygangsters’.
De jongeren hebben niets te verliezen, snakken naar status en voelen er weinig voor om vakken te vullen bij de buurtsuper als ze in het criminele circuit veel meer munten kunnen maken. Zij willen ook rijden in die peperdure bolides waar ‘Mo’ mee pronkt en de klokkies om de pols die ‘Halil’ draagt. Snel geld maken.
Wat ze vergeten is dat roem en een lange loopbaan maar voor enkelen zijn weggelegd. En die ‘enkelen’ lachen om de meelopers. Het voetvolk wordt gebruikt en uiteindelijk vermorzeld. Ze moeten ‘slapen’ als ze een gevaar worden. Want de mannen aan de top zijn achterdochtig, egoïstisch en kennen geen mededogen.
Nog even terug naar Cali. Het kartel onder leiding van de Orejuela–broers, Gilberto en Miguel, kon vooral de macht grijpen door het offensief van de Amerikaanse DEA en het Colombiaanse ‘Search Bloc’ van politie en leger. Een handje geholpen door Los Pepes, een gangsteralliantie.
Escobar
Het is de Wet van Murphy (geen onbekende naam in Narcos..) in de Misdaad BV dat het uitschakelen van leiders, ruimte geeft aan andere topcriminelen. Eliminatie zorgt voor versnippering en een onderlinge machtsstrijd kan leiden tot meer geweld.
Neem Mexico en Guzman ‘El Chapo’: na de arrestatie van de topcrimineel, laaide het geweld op in Mexico en zijn er veel meer splintergroeperingen actief. Als Taghi, Naoufal F. en Rico R. buiten spel worden gezet, staan anderen te trappelen om carrière te maken. Zij zullen net als de ‘Heren van Cali’ het glas heffen.
Het moet blijken hoe waardevol kroongetuige Nabil B. zal zijn. Hij was facilitator, maar wist hij van het reilen en zeilen binnen de organisatie? Kan hij uitleggen en aannemelijk maken wie aan de touwtjes trokken en bevelen gaven voor liquidaties? Doorgaans worden uitvoerders dom gehouden. Het OM is stellig: B. heeft uitvoerig verklaard over de rol van opdrachtgevers en die verklaringen zijn belangrijk. Het lijkt erop dat B. duidelijk geen onwetende onderknuppel was.
Er komen spannende maanden aan. Lukt het om de voortvluchtige Ridouan Taghi en medeverdachte Saïd Razzouki op te pakken? Aan hoeveel liquidaties kunnen de twee gekoppeld worden? Zorgt de deal met de kroongetuige voor meer spanningen en geweld? Een kat in het nauw maakt rare sprongen.
Mick van Wely
TIPS? m.van.wely@telegraaf.nl of anoniem: http://mickvanwely.nl/contact/
Lees ook: advocaat Inez Weski van Ridouan Taghi wijst beschuldigingen van de hand
Relatief weinig aandacht. Een grote onderschatting en misvatting. Als de verdachten Willem of Klaas heten is het allemaa
Politiechef Frank Paauw van Rotterdam zette deze week het land op zijn kop met de aankondiging om dure jassen en horloges af te pakken van twijfelachtige types die de herkomst van de spullen niet kunnen verklaren. De ophef kwam deels voort uit een gebrek aan kennis en nuance.
Patsers pas op. De politie gaat met pantserwagens Rotterdam doorkruisen en vanuit portieken en schuttersputjes loeren naar dure jassen met bontkraagjes en glinsterende klokkies. Wie niet binnen dertig seconden kan uitleggen hoe hij aan de statussymbolen komt, mag ter plekke zijn jas uittrekken en wordt in een arrestantenwagen afgevoerd. Dat wordt dringen met al die bontkraagjes in een arrestantenbus, maar het is niet anders. De ‘jassenpolitie’ is onverbiddelijk.
Frank Paauw
Dat horrorbeeld ontstond kennelijk na het verhaal van Paauw deze week in De Telegraaf over de ondermijningsaanpak in Rotterdam. Paauw gooide de knuppel in het hoenderhok met het plan van de politie om de schroeven van de al langer bestaande ‘patseraanpak’ aan te draaien.
Belangrijk daarbij is dat de politiechef, die net als criminelen de grenzen opzoekt, meteen duidelijk aangaf dat er met het openbaar ministerie wel goed gekeken moet worden wat hierbij de juridische kaders zijn. Het gaat tenslotte om een experiment.
Maar die nuance wilden critici niet lezen of horen. Advocaten, hoogleraren en een ombudsman schreeuwden moord en brand.
Iemand die een persoon moet verdedigen van wie cash of spullen zijn afgepakt omdat niet is aangetoond dat de herkomst legaal is, kan het met de omgekeerde bewijslast knap lastig krijgen. Alhoewel het ook regelmatig voorkomt dat politie en justitie op hun snufferd gaan en de spullen of de munten terugkeren bij de eigenaar. Sterker nog: het totaal afgepakte bedrag dat jaarlijks met trompetgeschal door justitie wordt gepresenteerd, is een fractie van wat er aan ontnemingsvorderingen is opgelegd en waarop beslag is gelegd.
Zelf vind ik het een van de grootste ergernissen die er zijn. De jongens in de buurt die de hele dag op straat rondhangen, op dure scooters rondrijden en behangen zijn met veel ‘bling bling’, terwijl ze geen werk hebben en evenmin een rijke pappie of mammie. Waarom doet de politie dan niks? Die zien toch ook wel dat het niet deugt? Aanpakken graag!
Zo’n twaalf jaar geleden lanceerde de Amsterdamse politie de cabrio-aanpak, waarbij agenten bolides en inzittenden controleerden. De selectie vond plaats op basis van gezond verstand en was deels informatie gestuurd. Zeker wijkagenten weten precies aan wie er een luchtje hangt.
De aanpak werd daarna overgenomen door andere eenheden van de politie en omgedoopt tot ‘patseraanpak’. De ingepikte spullen blijven op basis van het witwasprincipe bij de politie, zolang niet duidelijk is hoe ze zijn gefinancierd.
Het is een geniale manier om op microniveau criminelen te frustreren. Status is voor boefjes belangrijk en als alle statussymbolen thuis moeten blijven, valt er weinig meer te patsen. Er zitten wel wat haken en ogen aan. Waar ligt de grens bijvoorbeeld? Een jas van 400 of eentje van 1200? En bij horloges: is een Tissot van 500 al verdacht of moet het een Rolex zijn? En wat als iemand het bonnetje niet meer heeft? Of een gecontroleerd persoon het sieraad of de jas gekregen heeft?
Ieder weldenkend mens die goed nadenkt voordat hij of zij ongenuanceerd begint te steigeren, begrijpt dat het gaat om de aanpak van excessen. Geen randgevalletjes. Een check na een optelsom.
Wat de politie verkeerd doet is dat er zelden of nooit een goed overzicht van de opbrengsten en verantwoording van de werkwijze volgt na een patseractie. Hoeveel mensen zijn er ingezet? Wat is er afgepakt en wat blijft ook in het bezit van de politie? Op basis waarvan zijn de benaderde personen gecontroleerd?
De resultaten zijn nodig voor het creëren van draagvlak onder de burgers voor de patseraanpak, waaronder ook het experiment in Rotterdam eigenlijk onder valt. Het is hetzelfde principe. Misschien zijn de resultaten in praktijk wel zo beroerd, dat de politie kan gaan sleutelen aan een nieuwe ondermijningsstrategie.
Mick van Wely
Lees ook: wat zijn dan die geliefde patserspullen? Een verhaal van Maarten van Dun van het Parool.
Amerikaanse infiltranten, een spijtoptant en een Colombiaanse ’godmother’. Achter de onderschepte partij coke die de basis was voor het mega-onderzoek naar de corrupte douanier Gerrit G. zit een bijzonder verhaal. Het laat eens te meer ook zien hoe de Rotterdamse haven door criminele wereldspelers wordt gebruikt voor drugssmokkel.
Onderschept
Isabel ’La Tia’ A.-G. (57) heet ze. Bijnaam: La Tia of De Tante. Naar nu pas blijkt was zij het die een belangrijke rol speelde bij het grote transport van 300 kilo coke dat op 9 december 2013 werd onderschept in de Rotterdamse haven.
Een tip over die partij in 2014 was volgens justitie de aanleiding voor de omvangrijke corruptie- , liquidatie en drugssmokkelzaak waarin de douanier Gerrit G. een hoofdrol speelt. De beambte tegen wie justitie onlangs 16 jaar cel eiste, liet jarenlang containers drugs door de haven glippen.
‘La Tia’ vertegenwoordigde volgens justitie in België verschillende machtige cocaïnekartels in Colombia. Een slimme en gevreesde ’onderneemster’ die de schakel zou vormen tussen de Mexicaanse drugskartels, de Colombiaanse drugsleveranciers en klanten in Europa en Amerika.
Queen of cocaine. Het is verleidelijk te denken aan Griselda Blanco. De Colombiaanse drugskoningin die Pablo Escobar het vak leerde en de schakel was tussen Amerika en Colombia voor de cokehandel.
Bestudering van een Europees aanhoudingsbevel voor een Nederlandse verdachte uit december 2013 leert dat Nederland en België in de maanden ervoor contact hadden over La Tia en een pizzabakker uit Zolder, Gennaro B. (44).
Rinus Moerer
La Tia en Gennaro B. waren volgens de Belgische en Italiaanse recherche betrokken bij de invoer van de onderschepte partij coke op 9 december 2013. Die ’toevallige’ onderschepping leidde zo goed als zeker tot de liquidatie van ’fruitboer’ en crimineel Rinus Moerer uit Steenbergen, van wie het bedrijf was waar de coke naar toe ging. De liquidatie was een vergelding voor het verlies.
De Tante en de pizzabakker werden begin dit jaar veroordeeld tot 12 jaar cel voor grootschalige cocaïnesmokkel, waarvan de Rotterdamse onderschepte partij deel uitmaakte. Ook zes Nederlanders werden veroordeeld in deze zaak. Dit was een van de grote organisaties die ervoor zorgden dat Antwerpen en Rotterdam in de laatste jaren werden overspoeld met coke. Een andere is de groep rond de broers Aquino uit België. Ook zij werden dit jaar veroordeeld voor smokkel via Rotterdam en Antwerpen.
Valse start?
Maar nu is er iets aan de hand. Het vermoeden bij advocaten in de douanier-zaak is dat de partij cocaïne in december 2013 helemaal niet per toeval is onderschept, maar al in beeld was na informatie van de Belgen en mogelijk de Amerikanen. Een gecontroleerde aflevering dus, met het doel een organisatie op te rollen.
Volgens de strafpleiters Sanne Schuurmans en Louis de Leon heeft het OM gesjoemeld met de start van het onderzoek naar Gerrit G. De tip over de partij in 2014, volgens het OM de start van het onderzoek, zou gefingeerd zijn. Puur om de werkelijke, mogelijk onrechtmatige aanleiding voor het onderzoek te verdoezelen, zeggen ze.
„Informatie over de daadwerkelijke start van het onderzoek lijkt bewust te zijn weggelaten uit het dossier. Het lijkt alsof die informatie later is ‘witgewassen’ via de tip in 2014. Als het is zoals het lijkt, kan dit een van de ergste opsporingsschandalen worden uit de geschiedenis”, zegt Sanne Schuurmans.
Hij wijst op de datum van het aanhoudingsbevel. Een uitgebreid stuk dat exact een dag na de onderschepping van de 300 kilo werd uitgevaardigd. Kan dat zo snel? Of lag het klaar voordat de partij werd onderschept?
Interessant is wat de Begische collega van de twee zegt. Hij verdedigde de Colombiaanse ‘godmother’. „De Amerikanen lijken met undercoveragenten en een spijtoptant groot ingezet te hebben op deze operatie. De VS zien de groep rond La Tia als extreem belangrijk, vooral vanwege de gesuggereerde Mexicaanse connectie. Wij vermoeden dat justitie in België gebruik heeft gemaakt van Amerikaanse onderzoeksmethoden die hier niet zijn toegestaan”, zegt de advocaat van de Colombiaanse ’La Tia’, Philip Daeninck.
Als de rechtbank het eens is met de verdediging kan die een streep door het proces zetten. Het OM zal vermoedelijk vrijdag met uitleg komen over de omstreden start. Mogelijk is de uitleg heel simpel: we wisten gewoon niet van het onderzoek in België. Basta. En dat zou heel goed kunnen.
De Mexicanen in Europa
De Europese opsporingsorganisatie Europol ziet met vrees hoe de Mexicaanse kartels steeds meer grip krijgen op de drugshandel in Europa. Ze halen meer dan de helft van de coke uit Zuid-Amerika en doen zaken met Albaneze en Italiaanse organisaties. Coke stroom Europa binnen via vooral Rotterdam, Antwerpen en Italiaanse havens.
Nederlandse criminelen spelen een sleutelrol op logistiek gebied door vooral dankzij corrupte contacten de drugs door de Rotterdamse haven te loodsen. Mede dankzij de door corruptie ’lekke’ haven Rotterdam groeit de invloed van de gevreesde en zeer gewelddadige Mexicaanse kartels in Europa.
In het Schelde-Rijnkanaal bij het Zeeuwse Rilland werd vrijdagochtend 11 november het lichaam van Erik van den Boogaart gevonden (55) uit Spijkenisse gevonden. Hij bleek vermoord te zijn. Naar aanleiding van een tip over de achtergrond van de moord ben ik op zoek naar meer informatie over Van den Boogaart.
Van den Boogaart was al sinds juni vermist. Wie kende hem goed en kan meer over Van den Boogaart vertellen? Waar in de Rotterdamse haven werkte Van den Boogaart precies?
Alle informatie is welkom en wordt honderd procent discreet behandeld. Reageren kan via m.van.wely@telegraaf.nl of anoniem via de contactpagina op deze site.
Het is een van de grootste vermissingsmysteries in Nederland: de verdwijning van Jolanda Meijer (34) uit Groningen. De straatprostituee werd in 1998 voor het laatst gezien. Opsporing Verzocht besteedt dinsdag aandacht aan de moord. Moord: want de recherche gaat ervan uit dat Jolanda om het leven is gebracht.
Jolanda Meijer
Moorden zonder lijk behoren tot de taaiste moordonderzoeken. Er is meestal geen plaats delict en dus ontbreekt het vaak aan sporen, getuigen en kennis van de doodsoorzaak. Dat maakt niet alleen het rechercheren lastig, maar ook de bewijsvoering bij een uiteindelijk proces.
De zaak Meijer is om nog een andere reden interessant: met het oplossen van de moord kan een recherche mogelijk een tweede moord wegstrepen, namelijk die op de vriendin van Jolanda. Marian Kusters (42) verdween in 2009. Kusters zou meer hebben geweten van de moord op Jolanda en mogelijk daarom zijn vermoord.
Jolanda was geen lieverdje. Ze had allerlei foute contacten in de onderwereld. Mogelijk heeft ze iemand bestolen of iets gehoord of gezien wat anderen in problemen kon brengen. Mogelijk was Jolanda slachtoffer van een moordlustige gek: zoals seriemoordenaar Willem van Eijk. Het gevaar kon uit allerlei hoeken komen.
Met collega en vriend Rob Zijlstra van Dagblad van het Noorden hebben we ons 15 jaar lang op het mysterie Meijer gestort. We bezochten gierkelders waar gezocht werd naar de vrouw, spraken met de ouders van de Groningse, doken het criminele – en prostitutiecircuit in en onderzochten persoonlijke documenten van Jolanda.
Een vage tip
Hopelijk levert het item op Opsporing Verzocht tips op. Nieuws is er niet. Het is puur een poging om informatie te genereren, luidt de officiële lezing van de politie. De moord staat in mijn top 5 van onopgeloste zaken: het zou geweldig zijn als de nabestaanden eindelijk duidelijkheid krijgen over wat er is gebeurd met Jolanda. Lees hieronder eerdere verhalen over het moordmysterie.
Nadat het huis werd verzegeld gebeurde er iets bijzonders: op 2 november 2023 vond er een inbraak plaats in de woning. Op camera’s is te zien dat de drie mannen een blauwe zak meenemen. En in dezelfde nacht pleegden inbrekers een kraak in een woning in Grashoek in Noord-Limburg. De politie denk dat er een verband tussen beide inbraken, maar houdt er ook rekening mee dat de inbrekers de fatale woningoverval op Jan van Mullekom pleegde.
