Dossier 13Aker: de liquidatie van Belhadj

‘Je moet mij zien als een informant. Eenmalig’, zegt Abderrahim Belhadj (29) op 19 november 2015 tegen een koppel rechercheurs van het liquidatieonderzoek 26Koper. Precies een half jaar later wordt de crimineel geliquideerd in de flat Kikkenstein in Amsterdam. Een bloemlezing uit zijn uiterst vertrouwelijke verklaringen.

belhadjOp 9 mei 2016 horen bewoners van de flat Kikkenstein in Amsterdam Zuidoost rond half zes in de ochtend harde knallen. Ze treffen dan de ernstige gewonde Rotterdammer Abderrahim ‘Appie’ Belhadj aan de op de grond en bellen de politie. Reanimatie helpt niet meer: Belhadj sterft. En Amsterdam heeft er weer een liquidatie bij.

Het onderzoek van het Team Grootschalige Opsporing (TGO) naar de afrekening krijgt de naam 13Aker. Belhadj blijkt goed bij kas. De rechercheurs vinden tienduizend euro bij hem. Analyse van de kogels en hulzen wijst uit dat Belhadj met een 9 mm vuurwapen is doodgeschoten.

Al snel blijkt dat Belhadj een interessante achtergrond heeft. Belhadj is een van de criminelen die op de ‘dodenlijst’ van de verdachten uit het onderzoek 26Koper stonden. Het betreft het onderzoek naar een groep mannen uit Utrecht en omgeving die betrokken was bij een enorm wapenarsenaal en liquidaties zou voorbereiden. Mogelijk zelfs uitvoeren. De moordservice op wielen, zo noemen we de club in De Telegraaf.

Beelden van Belhadj stonden op een SD-kaart die bij verdachten thuis waren gevonden. Hij was gefilmd bij de McDonalds in Nieuwegein, samen met een vriend. Dat de verdachten de kaart zo lieten rondslingeren is oliedom. Maar dat ook nog eens twee andere verdachten zijn te horen op de gegevensdrager, is al helemaal niet te vatten.

De politie benadert alle personen op de kaart: wie zijn de criminelen en waarom werden ze geobserveerd? Belhadj wordt op 20 oktober in Rotterdam gehoord door rechercheurs van de Landelijke Eenheid, zo blijkt uiterst vertrouwelijke stukken.

‘Ik kom er nu achter, dat ik bepaalde mensen ken, die mij iets ernstigs willen aan doen, dan trek ik mijn mond open (NB: letterlijke weergave, dus soms slecht lopende zinnen)’, zegt Belhadj tegen het koppel rechercheurs. Belhadj is bang.

Schutters 2
De schutter

‘Dit komt natuurlijk wel op papier, uiteindelijk wordt dit uitgewerkt. Er kunnen misschien ook dingen zijn, eigenlijk zou ik het wel willen zeggen, maar ik wil het niet op papier’, laat hij weten.

‘Dan zouden we nog even met de officier kunnen overleggen om te kijken of er ander manieren zijn, dat het naar boven komt, zonder dat het vastgelegd wordt’, zegt een van de rechercheurs.

Belhadj: ‘Dat ik jullie wijzer maak, zonder dat mijn naam op papier komt.’
Rechercheur: ‘Precies. Dan moet we met de officier overleggen of dat mogelijk is. Maar dan kan je je er voor jezelf alvast over nadenken.’

De rechercheurs willen weten of Belhadj enig idee heeft wie hem op de korrel heeft en waarom. Ze stellen vragen over de moord op Rucienne ‘Poporois’ Caupain, een man die in maart 2014 in Amsterdam werd vermoord. Caupain was een maatje van Belhadj. Ook Jason (JayJay) D. komt ter sprake. Hij was kort verdachte van de moord op Caupain.

Het gaat over conflicten en verhoudingen in de onderwereld. Over Marokkanen, Antillianen. Over ‘rippers’ en topcriminelen als Gwenette Martha. En over boze Colombianen.

Op 4 november volgt een tweede ontmoeting. De rechercheurs zeggen tegen Belhadj dat ze vermoeden dat iemand in zijn omgeving hem gelokt heeft: ‘weggetipt’ heeft aan de partij die Belhadj kennelijk wilden pakken. Dan praten de drie over het onderzoek 26Koper. Belhadj weet precies waar het over gaat.

Belhadj: ‘Dat is echt andere shit. Die mensen hebben geen geweten, dan heb je geen gevoel. Het is of geld of dood. Ook bij die criminelen in Amsterdam enzo, staatsliedenbuurt, daar heb ik ook veel van gelezen. Terwijl het niet echt in onze genen zit. Marokkanen kunnen heel veel dingen. Ze zijn goed in allerlei dingen. Dit is echt iets nieuws.’ Dan eindigt het gesprek.

nieuwegein wapens
De wapens van 26Koper

Op 19 november volgt een nieuwe ontmoeting, ’s avonds om acht uur in Rotterdam. Het is verreweg het meest brisante verhoor. ‘Ik wil wel wat dingen zeggen Maar zonder dat ding.’ De getuige wijst naar de opnameapparatuur. ‘Dat wordt lastig’, zegt de rechercheur. Het gesprek laat duidelijk zien dat het 26Koper-team jaagt op de personen die aan de touwtjes trekken: de laag boven de verdachten die al zijn opgepakt.

‘Dat is voor ons belangrijk. Wij willen gewoon de mensen aanhouden, die jou dit wilden aandoen. Dat is hetgeen dat wij willen. Niks meer en niks minder’, zegt een rechercheur. Dan zegt Belhadj: ‘Dat is ook wat ik wil. Maar op het moment dat ik ga praten, wil ik dingen zeggen, die jullie gewoon helpt. Ik help jullie bewijstechnisch, that is it, maar ik wil het niet op papier, niks.’

Volgens Belhadj hebben ze hem in het vizier omdat ‘er niet betaald is in het buitenland’. ‘Ik ben verantwoordelijk’, licht de Rotterdammer toe. De rechercheurs dringen er bij Belhadj flink op aan.

‘Eigenlijk zeg jij concreet zeg maar dat je, dat er iets mis is gegaan qua betalingen en dat jij denkt dat degene mogelijk de opdrachtgever is om jou te liquideren. En je wilt vertellen wie dat is, alleen niet met dat ding aan. Niet op papier. Dus wat ik kan doen, is heel even overleggen met de teamleiding en dan kunnen we kijken hoe we daar een mouw aan kunnen passen. En, wie weet zegt zij wel dat het niet anders kan dan dat het daar op gaat en dan gebeurt het niet en anders dan horen wij de mogelijkheid hoe we wel ” . ….. Dan is het voor iedereen duidelijk voor Ab en dan is het duidelijk voor ons. Dan is het voor iedereen duidelijk.’

Belhadj is extreem voorzichtig: ‘Ik kan je meegeven, dit zijn geen kleine jongens. Dit is totaal geen kleine jongen. Echt, geen kleine…..Het is zelfs in jouw geest, dat je bedenkt een grote jongen, maar dan nog groter dan groter.’ De Rotterdammer zegt dan open te staan voor een getuigenbeschermingsprogramma. Het gesprek wordt beëindigd.

Op 25 november zal Belhadj de verklaring van 19 november gaan ondertekenen. Maar hij trekt zich terug. De Rotterdammer vreest voor zijn leven. Een half jaar later blijkt dat de vrees niet onterecht is. De grote vraag is: heeft Belhadj uiteindelijk namen genoemd? En zijn het dezelfde namen als getuige Ebrahim B. heeft genoemd: T. en B. El H. uit Utrecht?

Het onderzoek naar de moord op Belhadj is nog in volle gang. Naar verluid zijn er parallellen met het onderzoek naar de onthoofding van Nabil Amzieb en andere liquidaties in de Mocro-oorlog. Of er inderdaad verbanden zijn, moet nog blijken.

(Martin Kok heeft een foto van T. ‘De Neus’ op Vlinderscrime)

Mick van Wely

TIPS? m.van.wely@telegraaf.nl)

(Info graag alleen gebruiken met bronvermelding)

 

 

 

Ongekende liquidatiegolf

Liquidaties: taaie onderzoeken
Liquidaties: taaie onderzoeken (foto: DvhN)

Met de liquidaties van twee mannen in Zwolle en Amsterdam gisteren, zijn er dit jaar al meer afrekeningen geweest dan in heel 2013. Voor slechts twee van de (zeker) 15 zaken zijn verdachten opgepakt.

Gisterochtend werd in Zwolle horecaman Robert Voorhorst in zijn auto doorzeefd met kogels. Hij overleed op weg naar het ziekenhuis. In Amsterdam vond de politie een doodgeschoten crimineel in een wagen in de Pisuissehof. Volgens Het Parool speelde het slachtoffer een rol in het Amsterdamse onderwereldconflict over een partij coke in Antwerpen.

In de afgelopen tien jaar daalde het aantal moord- en doodslagzaken in  Nederland met grofweg dertig procent. Dat maakt de golf aan liquidaties in 2011, 2012 en 2013 extra bijzonder.

Een verklaring? Een groot deel van de slachtoffers, zoals topcrimineel Martha, speelde een rol in het ‘Mocro-maffia conflict’ in Amsterdam. In het Parool staat een helder overzicht van de liquidaties die gerelateerd zijn aan deze ruzie. In het onderstaand eigen overzicht zijn de afrekeningen die waarschijnlijk te maken hebben met dit conflict, gemarkeerd met een sterretje.

Maar ook de verharding van het criminele milieu en de spanningen in het zuiden van Nederland spelen een rol. In Brabant en Limburg werden dit jaar zeker drie mensen geliquideerd. Er zijn nog eens drie moordzaken in dit gebied waarbij sprake zou kunnen zijn geweest van een liquidatie.

Afrekeningen in het openbaar waarbij soms zoveel geweld wordt gebruikt dat ook omstanders gewond raken of gevaar lopen, zijn van alle tijden. Kunstenaar Rob Scholten werd in 1994 in Amsterdam bijna opgeblazen door een granaat onder zijn auto. Die was waarschijnlijk bedoeld voor iemand anders. Een bom in een plastic zakje aan de deur van zijn woning in Alkmaar, maakte een einde aan het leven van drugscrimineel Jaap van der Heijden. Het zijn maar wat voorbeelden.

Voor slechts twee van de 15 zaken (en 19 met de vier mogelijke liquidaties meegerekend. Zie onderaan overzicht) zijn verdachten opgepakt. Onderzoeken naar afrekeningen zijn complex en zeer tijdrovend.

Bij zeker drie moorden uit het liquidatieoverzicht houdt de politie rekening met een persoonsverwisseling. Zo werd op Nieuwjaarsdag in Berkel en Rodenijs GGZ-directeur Rob Zweekhorst geliquideerd. Mogelijk verwarde de schutter hem met een crimineel die erg op hem leek.

(UPDATE: bij de moord op Robert Voorhorst lijkt volgens de politie een persoonsverwisseling toch onwaarschijnlijk, zo maakte het OM vrijdag 12 september bekend)

Liquidaties 2014 (en meest waarschijnlijke achtergrond)

01/01 Rob Zweekhorst, Berkel en Rodenijs, op straat doodgeschoten: persoonsverwisseling?

04/01 Ayjas Göraler, Amsterdam, op straat doodgeschoten: onduidelijk

20/01 Mohammed Alarasi, Amersfoort, op straat doodgeschoten: conflict in drugssfeer

31/01 Tarik El Idrissi, Amsterdam, op straat doodgeschoten: criminele circuit

20/02 Alexander Gillis, Zaandam, op straat doodgeschoten: criminele circuit

22/02 Gintas Macionis, Amsterdam, bij eigen woning doodgeschoten: criminele ciruit

27/02 Ernesto Pistone, Eindhoven, op straat doodgeschoten: criminele circuit of relatiesfeer

22/03 Mohammed al Mayouri *, Amsterdam, op straat doodgeschoten: conflict in drugssfeer

01/04 Adam Cokicly, Eindhoven, in snackbar doodgeschoten: onduidelijk

14/04 Rinus Moerer, Steenbergen, op straat doodgeschoten: conflict in drugssfeer

22/05 Gwenette Martha*, Amsterdam, op straat doodgeschoten: conflict in drugssfeer

13/07 Stefan Eggermont*, Amsterdam, in auto doodgeschoten: persoonsverwisseling?

18/08 ‘Derk’ van der Meijden*, Amsterdam, op straat doodgeschoten: conflict in drugssfeer

03/09 Robert Voorhorst, Zwolle, in auto doodgeschoten: onduidelijk

03/09 Massod Hosseini*, Amsterdam, in auto doodgeschoten: conflict in drugssfeer

Naast deze 15 zaken zijn er nog vier moorden waarbij er sprake lijkt van een afrekening. Zo werd in juni in een uitgebrande auto in St. Michelsgestel het lichaam van de omgebrachte Yvon Pfaf gevonden.

Donderdagmiddag om 12 uur: aandacht voor de liquidatiegolf in het radio1 programma DeNieuwsBV. En kijk naar ‘Wildwest in een woonwijk’ bij Editie NL.

Bronnen: eigen archief en netwerk, Het Parool, AD en De Stentor

Verdachte moord Tjeukemeer zit in Marokko

Omar Kourrich
Omar Kourrich

De vierde verdachte van de moord op de Amsterdammer Omar Kourrich (35) zit in Marokko. Er is een internationaal opsporingsbevel naar Ayoub A. (18) uitgevaardigd.

De man werkte als stagiair in de sigarenzaak van de 41-jarige Amsterdammer, die al vastzit voor de moord. De zoon van de sigarenboer is ook verdachte. Hij is vrijgelaten in afwachting van zijn proces. De derde verdachte is een man uit Roemenië. Die zit nog wel steeds vast.

Kourrich werd in juli vorig jaar gevonden op een parkeerplaats aan het Tjeukemeer. Hij was gedood en daarna in brand gestoken. De politie vermoedt dat een conflict in het hennepcircuit aan de moord ten grondslag ligt.

De telefoon van de 41-jarige sigarenboer heeft op de avond voordat het lichaam van Kourrich gevonden werd, een telefoonmast bij het Tjeukemeer aangestraald. In de winkel van de man in Amsterdam zijn druppels bloed van Kourrich gevonden.

In het tapijt waarin het lichaam van Kourrich gewikkeld was, trof de noordelijke recherche hondenharen aan. Die zijn waarschijnlijk van de hond van de sigarenboer en zijn zoon.

Meer over de moord op Kourrich: hier

De Mocro-maffia: echt zo bijzonder? Nee

De dubbele liquidatie in de Staatsliedenbuurt
De dubbele liquidatie in de Staatsliedenbuurt

De nieuwe Marokkaanse maffia verovert Nederland. Vette koppen in de media. ‘Grote Ben’, ‘Najib Bouhbouh’. De Mocro-maffia: bekt ook lekker natuurlijk. Maar is het nou allemaal zo bijzonder? Zijn ze zo uniek? Nee.

Dat Marokkanen in Nederland en Nederlanders van Marokkaanse afkomst zeker het laatste decennium verhoudingsgewijs meer dan autochtone Nederlanders zijn vertegenwoordigd in misdaadland, is echt een feit. Daar zijn ook allerlei sociaal-culturele oorzaken voor, maar dat terzijde. Dat er Marokkanen zijn die een belangrijke rol spelen in de drugshandel in Nederland: ook een feit.

Maar het lijkt alsof het iets unieks is: zware, jonge, allochtone criminelen die buitengewoon gewelddadig zijn. Maar dat is het helemaal niet.

In de jaren tachtig gold de Amsterdamse bende The Monks als een plaag voor justitie. De groep van ongeveer 80 tot 150 Surinamers, Turken en autochtonen hield zich bezig met het plegen van overvallen op banken, coffeeshops en postkantoren en stortte zich op de drugshandel.

Jonge ‘zware jongens’ van 16 tot 21 jaar, die er niet voor terugdeinsden om een vuurwapen te trekken en daar ook daadwerkelijk mee te schieten. Ze werden steeds professioneler.

Eén van de leiders was de Turk Erol Kebak. Een ‘groeicrimineel’: van straatschoffie tot staatsvijand. Van Marsen jatten tot het beroven van banken. Op z’n tweeëntwintigste kreeg hij negen jaar cel voor onder meer 41 bankovervallen.

Triest ‘hoogtepunt’: een wildwest achtervolging in 1992 na een bankoverval in Utrecht, die eindigde met het doodschieten van de politieman Iman Klaassen. Kebak kreeg levenslang. Later werd hij vermoord in een Turkse bajes.

Redouan Boutaka (31): doodgeschoten in de Shisha-lounge in Amsterdam in april 2012
Redouan Boutaka (31): doodgeschoten in de Shisha-lounge in Amsterdam in april 2012

De Mocro-maffia is nu vooral hot omdat er een oorlog wordt uitgevochten tussen Marokkaanse misdaadfamilies in Amsterdam en Antwerpen. Na een gestolen partij coke in Antwerpen is het hommeles. Spannend: schieten in het openbaar, een familie die de bijnaam Turtles draagt en dreigementen met foto’s van een tegenstander naast een gehaktmolen.

Najib Bouhbouh werd afgeknald in Antwerpen en er volgden in december wraakacties in de Amsterdamse staatsliedenbuurt en Amsterdam-Slotervaart. Marokkanen dood en Marokkanen vast. Jonge mannen. Groeicriminelen, zoals Erol Kebak. Carrièremakers in de misdaad. Allochtone Amsterdammers.

Zijn ze er dan opeens, die Marokkanen? Maakt dat ze zo bijzonder? Nee. Al eind jaren negentig deed de politie bijvoorbeeld al onderzoeken naar Marokkaanse groeperingen in Utrecht en in Groningen die op grote schaal in drugs handelden. Eén van de onderzoeken heette DUIM: Drugs Invoer Uitvoer Marokkanen.

Slimme jongens: winsten investeerden ze in citrusplantages in Marokko. Geld werd ook gepompt in onroerend goed. De geboorteplaatsen van de boeven bloeiden op. Financieel onderzoek stond in de kinderschoenen en medewerking van de Marokkaanse autoriteiten was er niet of nauwelijks.

Er waren breinen, koeriers en soldaten. Slimme jongens  en domme jongens. Net zoals bij de huidige Mocro-maffia. Net zoals bij de oer-Hollandse ‘stamppotmaffia’. Het is een beetje suf om criminelen en hun werkwijze te kaderen naar ras.

Het is niet per definitie zo dat de Marokkaan louter schiet, de Antilliaan te dom is om zich te organiseren en de Turk betrouwbaar is als het gaat om handel. Het varieert per persoon. De crimineel is een mens, niet een genetisch manipuleerde misdaadmachine.

En wat maakt het trouwens uit of een crimineel Marokkaan of autochtoon is? Het gaat om de personen. En de misdaden die ze plegen.

Gwenette M.: een Antilliaan, geen Marokkaan
Gwenette M.: een Antilliaan, geen Marokkaan

Hoe Marokkaans is de huidige groep uit Amsterdam die openlijk een vete uitvecht trouwens? Gwenette M. wordt gezien als de grote man achter een groep Marokkanen. M. is allesbehalve Marokkaan: hij is Antilliaan. En de mensen die liquidaties uitvoeren zijn doorgaans overigens te bestempelen als voetvolk.

Dat wat Marokkaanse criminelen zijn doorgestoten naar de top van de misdaad in Nederland is niet verwonderlijk. Waar de oerhollandse penoze, de kampers, de Mieremetten en Bruisma’s, tijd nodig hadden om door te stoten tot de top, had de Marokkaanse crimineel dat ook.

De focus van de recherche lag misschien, zo valt te horen binnen justitie, wel iets te weinig op de criminele Marokkaan, die zo kon doorgroeien.

De Marokkanen vallen ook op omdat een groot deel van de traditionele topcriminelen tussen 2000 en 2005 werd geliquideerd. Later belandden topcriminelen zoals Dino Soerel en Willem Holleeder in de bajes. Justitie zat verder de kamperfamilies en de Hells Angels op de hielen. Kortom: er was wat meer ruimte op de arbeidsmarkt.

Het is als met voetbal. Dan zijn de Italianen een tijdje nadrukkelijk aanwezig en dan breekt er weer een Duitse periode aan. Misschien zijn het over vijf jaar jonge Nigerianen in Nederland die dominant aanwezig zijn. En heet de nieuwe Holleeder niet Achmed M., maar Umkele B.

Mick van Wely

Verdachten bekennen dubbele moord Opentij

 

Henk Opentij en Mary Run (foto Peter R. de Vries)

De twee 34-jarige Amsterdammers die eind oktober werden opgepakt voor de moorden op Henk Opentij en Mary Run uit Amsterdam in 1997 hebben een bekentenis afgelegd. De politie kon de zaak oplossen door een eerdere tip van Peter R. de Vries en toepassing van de nieuwe  DNA-verwantschapsmethode.

Read more

Opentij: eerste arrestatie moord door verwantschapsmethode

Henk Opentij en Mary Run

Met de aanhouding van twee verdachten voor de moorden op Henk Opentij (79) en Mary Run (73) uit Amsterdam in 1997 heeft justitie opnieuw een succes geboekt bij een moordonderzoek door een beroep te doen op de DNA-database.

Volgens het openbaar ministerie in Amsterdam is de eerste van de twee verdachten opgepakt door DNA-verwantschapsonderzoek. Er is in Nederland nog niet eerder iemand opgepakt voor een moord middels deze methode.

Read more

‘Zwart geld bij topadvocaten is onvermijdelijk’

Marielle van Essen

Mariëlle van Essen (36) van advocatenkantoor Korver&VanEssen in Amsterdam is voor de tweede keer de gastcolumnist in de rubriek voor advocaten, HetPleidooi. Van Essen is bekend van het verdedigen van de ‘Beatrix-belagers’. Ze stond de Damschreeuwer, de waxinelichtgooier en de concertverstoorder bij. Maar het zijn niet louter en alleen ‘dwalenden’ voor wie ze naar de rechtbank reist. De advocate die met haar lange blonde haar en hoge hakken een eyecatcher is in de rechtszaal, verdedigt veelal verdachten van mensenhandel en zware drugscriminelen. Ze is kantoorgenoot van Richard Korver, de advocaat die optrad namen de slachtoffers in de Robert M. zaak. In het misdaadblad Koud Bloed werd Van Essen geselecteerd als één van de tien beste, jonge advocaten in Nederland.

Van Essen schrijft haar column naar aanleiding van het zwart geld proces tegen de Amsterdamse advocaat Bram Moszkowicz. Van Essen neemt het op voor Bram en heeft kritiek op de Amsterdamse Deken. ‘Zwart geld is bij een topadvocaat onvermijdelijk’.

 

 

‘Vandaag, dinsdag 18 september 2012, heeft de deken van de Amsterdamse Orde van Advocaten, Germ Kemper, de Raad van Discipline verzocht om schorsing van collega Bram Moszkowicz voor de duur van 1 jaar waarvan 6 maanden voorwaardelijk.

Deze ‘eis’ is onder meer gebaseerd op een klacht van de deken dat mijn collega diens honorarium boven een bepaald bedrag contant zou hebben ontvangen zonder dit te melden aan de deken.

Deze meldplicht is gebaseerd op een verordening die tracht de verstrengeling van de onderwereld met de bovenwereld te voorkomen. Die verstrengeling zit vaak in het ontvangen van gelden in de bovenwereld die van illegale herkomst zijn, witwassen genoemd. Deze verordening is voor de praktijk van een strafrechtadvocaat natuurlijk volstrekt onbruikbaar.

Read more

De cokehaven Antwerpen

 

Het record stamt uit 2005

Maar liefst 2100 kilo cocaïne nam de nationale recherche woensdagochtend in beslag, na een actie samen met de Belgische politie en douane. Met recht een witte berg te noemen. De coke was ontdekt in Antwerpen. Toen de lading waarin de drugs zaten gecontroleerd werd afgeleverd in Emmeloord, pakte de recherche vijf Nederlanders op. Het is de grootste vangst sinds 2005 in de ‘cokehaven’ Antwerpen. Hoeveel wordt er doorgaans gepakt in de haven?

Read more

Satudarah & The Crips

 

De doodgeschoten Quincy Soetosenojo

Quincy Soetosenojo, die gisteren in Amsterdam werd vermoord, was lid van de Crips-gang en aspirant-lid van motorclub Satudarah. ‘Sin Quin’ had altijd een wapen bij zich’. De tekst staat op de website van de Dutch Crips. Een Nederlands aftreksel van de echte Amerikaanse gang met dezelfde naam. Dat Satudarah contacten onderhoudt met of rekruteert onder bendeleden past binnen de expansiedrift van de outlawbikeclub.

Read more

Zeven en acht jaar cel voor ‘cokeboot’

De cokeboot Louise

Oud-scheepswerfhouder Klaas L. uit Meppel is vandaag veroordeeld tot zeven jaar cel voor de smokkel van de 1000 kilo coke waarmee hij in augustus vorig jaar werd gepakt in Southampton. Medeverdachte Mohammed Z. uit Amsterdam kreeg acht jaar opgelegd. Ook voor zoon Robert van Klaas L. pakte het vonnis beroerd uit. Er was  drie jaar tegen hem geëist, maar de rechtbank veroordeelde hem tot vijf jaar cel.

Read more