Tot 24 juli verschijnen hier geen nieuwe berichten in verband met een zomerbreak. Voor dringende zaken: mickvanwely@gmail.com.
Break
Spong & Co winnen grote coffeeshopzaak
Spong Advocaten heeft een belangrijke overwinning geboekt bij het Haagse Hof in een proces rond de bevoorrading van coffeeshops. Lees hier een samenvatting van de zaak (bron, met toestemming: website SpongAdvocaten)
Het gerechtshof Den Haag heeft het openbaar ministerie (OM) niet ontvankelijk verklaard in haar vervolging van drie coffeeshops wegens de bevoorrading aan de achterdeur. Het hof stelt dat ieder strafrechtelijk belang bij de vervolging ontbrak en ontzegde het OM zijn vervolgingsrecht.
Eerder verklaarde de rechtbank in Den Haag de shops wel schuldig maar legde aan hen geen straf op, een zogenaamd rechterlijk pardon. Ook toen speelde het hypocriete beleid van de Nederlandse overheid waarbij coffeeshops wel softdrugs mogen verkopen, maar ze niet mogen inkopen of op voorraad hebben, een belangrijke rol.
De rechtbank vond onder die omstandigheden dat wellicht formeel aan de vereisten van strafbaarheid was voldaan, maar dat het niet paste een straf op te leggen voor de noodzakelijke bevoorrading van de shops.
Het gerechtshof Den Haag rekent nu met niet mis te verstane bewoording af met de vervolging door het OM. Het arrest is opmerkelijk omdat de Hoge Raad eerder dit jaar een arrest van datzelfde hof casseerde.
In de zogenaamde Checkpoint-zaak vond de Hoge Raad dat onvoldoende gemotiveerd was
waarom het hof het OM niet-ontvankelijk verklaarde. Met dit arrest wordt duidelijk dat rechters niets zien in het hypocriete beleid. Te hopen valt dat het Amsterdamse hof, dat in de Checkpoint-zaak op 16 juli aanstaande arrest zal wijzen, de lijn van haar Haagse collega’s zal voortzetten: als er een schaap over de dam is volgen er meer.
Coffeeshops moeten zich houden aan de zogenaamde AHOJG-criteria. Daarin is opgenomen dat de shops op ieder willekeurig moment niet meer dan 500 gram softdrugs in de shop aanwezig mogen hebben als handelsvoorraad.
De gedoogvoorwaarden bepalen echter niets omtrent het maximale aantal klanten, zodat impliciet tussentijds aanvoer wordt gedoogd. De shops hebben zich altijd aan deze criteria gehouden. Dat sprake was van impliciet gedogen van de achterdeur blijkt ook uit het feit dat de coffeeshophouder altijd belasting heeft betaald en de gemeente inzage in zijn steeds goedgekeurde administratie heeft gegeven.
Het hof verwijt het OM verder dat er geen goede reden was om na jarenlang van de achterdeur weggekeken te hebben, juist nu tot vervolging over te gaan: ‘in de prioriteitstelling was geen, althans geen aan de verdachte kenbaar gemaakte, wijziging gekomen.’
De conclusie luidt dan ook:
‘De hiervoor genoemde feiten en omstandigehden tezamen maken dat (voortzetting van) de vervolging onverenigbaar is met de beginselen van een goede procesorde, waaronder rechtszekerheid, evenredigheid, zorgvuldigheid, en het verbond van willekeur om de redenen dat geen redelijk handelend lid van het openbaar ministerie heeft kunnen oordelen dat met (voortzetting van) de onderhavige vervolging van deze verdachte enig door strafrechtelijke handhaving beschermd belang gediend kan zijn. Het openbaar ministerie is daarom niet ontvankelijk.’
De coffeeshops werden bijgestaan door Gerard Spong, Sidney Smeets en Tim Vis. Eerder publiceerden zij over het gedoogbeleid het boek ‘De hypocrisie van de achterdeur: waarom het Nederlandse softdrugsbeleid onhoudbaar is’.
Arresten:
Unieke verklaring in Yilmaz-proces
De officier van justitie die precies 30 jaar geleden levenslang eiste tegen Cevdet Yilmaz uit Delft voor een schietpartij die aan zes mensen het leven kostte, had de straf waarschijnlijk niet geëist als hij had geweten dat Yilmaz nu nog vast zou zitten.
Oud-officier H.J. den Os heeft een unieke verklaring op papier gezet voor een kort geding dat dinsdag 1 juli dient in Den Haag. De verklaring is in het bezit van het actualiteitenprogramma DeNieuwsBV op radio 1.
Den Os schrijft dat hij de straf eiste, ervan uitgaande dat Yilmaz na verloop van tijd weer vrij man zou zijn. Hij had nooit gewild dat Yilmaz voor altijd werd opgesloten zonder perspectief op vrijheid.
Moordenaars die werden veroordeeld, kregen tot 1986 nagenoeg altijd gratie. Sinds grofweg 2002 is resocialisatie niet meer vanzelfsprekend. De ministers en staatssecretarissen van justitie vinden dat levenslang gestraften nooit meer vrij mogen komen.
Yilmaz is de enige levenslang gestrafte die met verlof mag. Omdat hij in een TBS-kliniek zit (zonder dat hem TBS is opgelegd) is onbegeleid verlof een logische vervolgstap. De verloven onder begeleiding zijn namelijk perfect verlopen. In 2000 is een afspraak gemaakt tussen justitie, de kliniek waar hij in werd geplaatst en de advocaat van Yilmaz, dat hij beschouwd zou worden als TBS-patiënt (ook over deze afspraak dient de advocaat van Yilmaz dinsdag een belangrijke verklaring in: zie onderaan NOOT).
Justitie verzet zich echter tegen onbegeleid verlof. Yilmaz voert al jaren met zijn advocaat Romke Wybenga een gevecht tegen de staat over de verloven. De Raad voor de Strafrechtstoepassing en Jeugdbescherming tikte het ministerie al op de vingers over de weigering van de verloven.
In mei dit jaar besloot de staat na een eerder kort geding van zijn advocaat, dat Yilmaz niet met onbegeleid verlof mag. De voorzieningenrechter vond in april dat het de staat was die met een besluit moest komen. In het kort geding dat morgen in Den Haag dient, vragen Yilmaz en zijn advocaat de voorzieningenrechter om dit besluit te toetsen.
NOOT: de oud-voorzitter van de Raad van Bestuur van de Van der Hoevenkliniek met wie de afspraken zijn gemaakt over de plaatsing van YIlmaz, schrijft dat het justitie zelf was die Yilmaz in de kliniek wilde hebben. Hij schrijft ook dat hij de huidige opstelling (de geheel andere opstelling) van justitie beschamend vindt).
Lees hier passages uit de verklaringen van Den Os en Wiertsema:
Luister hier naar De Nieuws BV. Levenslang-specialist Mick van Wely vertelt over de verklaring van de oud-officier, het bijzondere karakter van deze brief en de zaak Yilmaz: radiofragment
Lees ook het boek Levenslang (met een uitgebreide beschrijving van de zaak Yilmaz)
Moord of blunder? (zie UPDATE onderaan)
(let op: Benjamin N. is geen verdachte meer: lees hier meer)
Swaniek Wouda (39) werd op maandag 23 juni dood in haar woning aan de Star Numanstraat in Groningen gevonden. De vrouw was hoogzwanger. Een drama, dat alleen maar groter werd toen haar eigen vriend werd opgepakt. Op verdenking van moord.
Meteen na de sectie was de politie erg stellig. Swaniek was door geweld om het leven gekomen. Doorgaans zijn politie en justitie bij twijfelgevallen toch redelijk terughoudend. Een verdachte dood wordt niet zomaar gebombardeerd tot een misdrijf. Of zelfs tot moord.
Want dat maakt de Star Numan-zaak ook bijzonder. Justitie spreekt niet van moord of doodslag, maar meteen van moord. Voorbedachten rade dus. Kennelijk heeft de recherche iets ontdekt waaruit een zeker planmatigheid zou blijken.
Ik heb zelden een moord of verdachte dood meegemaakt, waarbij zoveel commotie ontstond in de vorm van mails en boze telefoontjes. Strekking: de politie heeft een kolossale fout gemaakt. Benjamin en Swaniek hadden een toprelatie en Benjamin was een superbetrouwbare, nette jongen die nooit tot moord in staat zou zijn. Dat ook modelburgers tot moord in staat zijn, wil er bij mensen vaak niet in.
Ik kan me de emotie goed voorstellen. Als zo’n aanhouding plaatsvindt in eigen kring, moet het ongeloof en de woede groot zijn.
Er is geopperd door vrienden van Swaniek dat ze zou zijn overleden door een ernstige vorm van zwangerschapsvergiftiging. Dat aspect speelt ook een rol bij de overtuiging dat politie en justitie er faliekant naastzitten. En die kans is zeer wel aanwezig.
Het is nogal wat als je net je vrouw en ongeboren baby bent verloren en pardoes ook nog eens verdacht wordt van moord. Maar politie en justitie zijn overtuigd: de arrestatie is terecht, Benjamin N. heeft een verschrikkelijk misdrijf gepleegd. Hij heeft zijn hoogzwangere vrouw en haar ongeboren baby gedood.
UPDATE Benjamin N. weer vrij
Eind juni haalde de rechter-commissaris (RC) het fundament onder de verdenking jegens N. vandaan. De RC ging niet akkoord met het verzoek van justitie om N. langer vast te houden. Er zouden onvoldoende bezwaren (lees: bewijs) zijn.
Het OM ging daarop met succes in beroep tegen de beslissing. N. moest alsnog 14 dagen in voorlopige hechtenis. Op tien juli besloot de rechtbank om de Groninger alsnog vrij te laten. Justitie is niet tegen het besluit in beroep gegaan. N. is nog wel verdachte. Het wachten is nu op het definitieve sectierapport.
Mick van Wely
Holland Crime BV: 2,4 miljard of meer?
In 2010 zou volgens een (her)berekening van het Centraal Bureau voor Statistiek (CBS) in Nederland 2,4 miljard euro zijn verdiend met illegale activiteiten, zoals prostitutie en drugshandel. Dat hebben politie en CBS vastgesteld. Het bedrag roept vraagtekens op.
De opbrengst van illegale activiteiten is moeilijk vast te stellen. Er wordt wel eens een kasboek bij een crimineel in beslag genomen, maar doorgaans zijn boeven niet happig op het bijhouden van de eigen inkomsten en uitgaven.
2,4 miljard dus. Zegt het CBS. 2,4… Een bekend bedrag. Is het niet altijd de politie die beweert dat met de export van Nederwiet door criminelen 2,4 miljard euro per jaar wordt verdiend? Verhip: dan zitten we al op het door het CBS vastgestelde bedrag. De coke, pillenhandel, gokomzetten en prostitutie-euro’s hoeven er niets eens bij op worden geteld.
Een ander bedrag dat eerder is genoemd als het gaat om de opbrengst van wietteelt- en handel, is 800 miljoen euro. Dat bedrag verdienen criminelen volgens een berekening van de universiteit van Tilburg en de politie met de wiethandel jaarlijks alleen al in de gemeente Tilburg. Wat levert de handel in heel Brabant en Limburg dan op? 3 miljard, 4 miljard?
Dan de coke. In 2013 werd er alleen al in Rotterdam bijna 9.000 kilo ‘sos’ uit schepen gehaald. Dat is natuurlijk maar een klein deel van wat er daadwerkelijk het land binnenkomt. Politiechefs opperen wel eens voorzichtig dat ze misschien tien procent van de drugs pakken.
Die 9000 kilo heeft een straatwaarde van 300 tot 400 miljoen euro. Dan is het nog niet eens versneden. En daar zijn ze goed in, die dealers. Stel dat er vijf keer zoveel het land is binnengesmokkeld, dan zit je al op 1,5 tot 2 miljard euro. Goed: een deel zal bestemd zijn geweest voor het buitenland, maar toch.
De overheid schat dat er jaarlijks 16 miljard euro in Nederland wordt witgewassen. Daar zullen enkele miljarden uit het buitenland bij zitten, maar het gros moet verdiend zijn in Nederland met illegale activiteiten. Het witwasbedrag is een aardige, niet meer dan dat, indicator voor het meten van de opbrengst van criminele/illegale activiteiten in een land.
Het CBS noemt een bedrag van 2,4 miljard euro. Ik heb geen idee hoe hoog het werkelijke bedrag is dat de Holland Crime BV verdient. Het is gissen en dat moeten journalisten niet doen.
Frappant is wel dat de bedragen zich moeilijk verenigen met de bedragen die de politie tot dusver koppelde aan drugshandel. Heeft de politie ons voor het lapje gehouden met bijvoorbeeld die 2,4 miljard aan wietexport?
Mick van Wely
Satudarah & drugslabs: al twee keer raak
Opnieuw zijn leden van de motorclub MC Satudarah opgepakt voor betrokkenheid bij een drugslab. Na arrestaties in 2011 in het kader van een groot onderzoek naar de productie van synthetische drugs in Noord-Brabant en Limburg, was het nu raak in ’t Zand (Noord-Holland).
De politie pakte maandag vijf mannen op: de eigenaar van het pand waarin een drugslab was gevestigd en nog een man uit ’t Zand, twee leden van Satudarah uit Tilburg en een verdachte uit Purmerend. Het lab werd gebruikt voor de productie van amfetamine en diende daarnaast als zogenaamd omzettingslab: van apaan werd er de grondstof BMK gemaakt.
Het is de tweede keer dat de politie leden van Satudarah oppakt voor de productie van synthetische drugs of de grondstoffen hiervoor. In november 2011 deden 500 politiemensen invallen in Tilburg, Weert, Eindhoven, Breda en Helmond. Acht mensen werden gearresteerd.
Ook Satudarah-kopstuk, Santerra Manuhutu, is verdachte in de zaak. Manuhutu wordt verdacht van witwassen en deelname aan een criminele organisatie.
De Satudarah-leden zouden deel uit maken van een grote criminele organisatie die uit Litouwen grondstoffen haalde voor de productie van synthetische drugs. De belangrijkste ‘drugsprof’ of laborant van de organisatie was ook lid. Volgens justitie werd de club als dreigmiddel en beschermende factor ingezet bij de handel en productie.
Justitie zou met het onderzoek uit 2011 goed aan kunnen tonen dat er meer is dan criminele activiteiten van individuen alleen bij motorclubs. De rechtszaak laat nog lang op zich wachten. OM en de advocaten zijn nog volop bezig.
Motorclubs worden door justitie al veel langer in verband gebracht met de lucratieve productie van en handel in synthetische drugs. De onderzoeken zijn lastig omdat de leden van de motorclubs zich (vrijwel) altijd beroepen op hun zwijgrecht.
Satudarah heeft flink wat tikken gekregen in het laatste halfjaar. In december werd kopstuk Michel B. opgepakt op verdenking van witwassen. In januari verlieten tientallen leden de club toen noordelijk president Henk Kuipers zich afsplitste. Deze maand zijn zeven chapters, de Trailer Trash afdelingen, uit de club gestapt.
Volgens de grote baas Manuhutu is dat in goed overleg gebeurd. Ik sprak hem deze week. ,,We willen met Satudarah weer terug naar de oude grootte. We zijn misschien iets te snel gegroeid”. De vraag hoeveel leden de club nu nog telt, kon hij niet beantwoorden. ,,Ik ga maar eens een volkstelling houden.”
Mick van Wely
De 1 % motorclubs: wapenfeiten in het Noorden
Minister Opstelten verklaarde begin 2012 de oorlog aan de outlaw-motorbendes. Politie, justitie en lokale overheden zouden de bendes keihard gaan aanpakken, om een einde te maken aan kwalijke delicten als afpersing in de horeca, bedreiging, geweld en drugs- en wapenhandel.
Wat zijn de wapenfeiten van clubleden geweest in het Noorden sinds het aangekondigde offensief? Stroken die met de manier waarop de clubs zijn en worden neergezet door politie en justitie?
De toon van justitie is vooral dit jaar iets veranderd. Politie en justitie spreken niet langer van criminele samenwerkingsverbanden of criminele bendes, maar praten nadrukkelijk over leden van motorclubs die delicten plegen. Van groep naar individu dus.
Geen verhalen, maar verbalen is het motto bij politie en justitie. Niet langer hoog van de toren blazen, maar aanpakken die hap. Typerend daarbij is het ‘naming and shaming’. Sinds eind vorig jaar noemt de politie steevast de naam van de club als een lid ervan voor een misdrijf wordt opgepakt. Dus ook bij een ‘gevalletje huiselijk geweld’ of een inbraak.
Daar valt wel wat op aan te merken. Vooral dat er wordt ‘gelabeld’ voordat er een veroordeling 
heeft plaatsgevonden. Het beleid staat eigenlijk wat haaks op de onschuldpresumptie. De club wordt genoemd, zonder dat het lid daadwerkelijk is veroordeeld. De club is daarmee al schade berokkend.
Hoeveel leden van outlaw-motorclubs zijn er in het Noorden (Groningen, Drenthe en Friesland) sinds begin 2012 opgepakt? En voor welke delicten? Belangrijk om te weten is dat op de Bandidos na alle 1% motorclubs in het Noorden één of meerdere afdelingen hebben. Ze tellen samen zo’n 250-300 leden. Een overzicht van de delicten:
Februari 2012: een ondernemer wordt afgeperst in Roden door leden van Satudarah. Ze dreigen zijn vingers af te knippen als hij niet 10.000 euro betaalt. De rechter veroordeelt ze tot 10, 10 en 18 maanden cel.
Oktober 2013: na een massale vechtpartij in Groningen hoort de politie drie leden van Satudarah. Ze werden uitgedaagd door een stel Marokkanen. Niemand doet aangifte. Ze worden niet vervolgd.
November 2013: de voorman van de Red Devils (een supportclub van de Hells Angels) in Oude Pekela wordt opgepakt voor mishandeling, bedreiging en diefstal. De man zou een agent bij de keel hebben gegrepen en een man zijn paspoort hebben afgenomen.
Februari 2014: een lid van No Surrender wordt in Groningen opgepakt met 98 gram hasj op zak.
Februari 2014: een portier zonder papieren is betrokken bij een opstootje in Groningen. De politie pakt het lid van Satudarah op.
Mei 2014: In Marum pakt de politie twee leden van No Surrender op omdat ze iemand zouden bedreigd hebben met een pistool.
Mei 2014: Drie leden van Satudarah zouden betrokken zijn geweest bij een schietincident in de binnenstad van Groningen en gaan mee naar het bureau. Een paar dagen na hun arrestatie worden ze alweer vrijgelaten. Ze gelden nog wel als verdachten.
Juni 2014: De politie pakt in Groningen een lid van No Surrender op voor het bedreigen en mishandelen van zijn vriendin.
Juni 2014: in Vlagtwedde worden twee leden van Saudarah aangehouden voor een bedreiging met een vuurwapen in de ‘relationele sfeer’. De politie vindt geen wapen, wel munitie.
De balans: 14 clubleden (het incident in de poolzaak telt niet mee) opgepakt in 2,5 jaar tijd voor afpersing, mishandeling, dreiging met een vuurwapen, een mogelijke poging doodslag (schietincident), bedreiging en het bezit van softdrugs.
Je kunt er in ieder geval uit concluderen dat aardig wat leden van clubs worden opgepakt voor uiteenlopende delicten. Dat beeld dat justitie schetst klopt dus. Tachtig procent van de leden van de 1 % motorclubs heeft volgens justitie een strafblad. Ik heb de dossiers niet gezien, maar het zal vast kloppen.
Maar hoe zwaar zijn de delicten waarvoor de 14 werden opgepakt en welke rol speelde de club bij het delict?
De enige zaak waarbij de club als geheel een rol speelde, was de afpersing in Roden. De leden dreigden de ondernemer met het ‘ophalen van dertig clubleden’. De club dus als dreigmiddel. Dat is meer dan alleen een misdrijf dat door een los clublid wordt gepleegd. Het is nog wel de vraag of de mannen op eigen houtje opereerden, of dat het met medeweten van hoger geplaatste leden gebeurde.
De schietpartij in Groningen dan. Het feit dat de verdachten na drie dagen weer werden vrijgelaten voorspelt weinig goeds. Of er is geen bewijs, of het incident was weinig indrukwekkend. Iemand die een ander beschiet, zou normaal gesproken na een week nog in voorarrest moeten zitten.
Afpersingen in de horeca? Portiers die door clubs tegen de zin van horecabazen bij de deur worden geplaatst? Drugshandel? Wapenhandel? Witwassen? Georganiseerde criminaliteit? Geen sprake van. Het zijn delicten die meer passen bij hooligans. Of middelgrote wietboefjes. Verhalen en geruchten zijn er wel, maar daar kopen we niks voor. Verbalen graag.
De wapenfeiten tot nu toe zijn redelijk talrijk, maar van een georganiseerd en zwaar karakter is niet echt sprake. Geen aangetoonde hiërarchische structuur binnen een club die is gebruikt voor criminele doeleinden, geen intern strafsysteem voor leden of structurele samenwerking met een crimineel oogmerk en evenmin geldstromen naar de top van een club die zijn blootgelegd. Dat zijn juist de elementen die een organisatie kenmerken.
Het lijkt erop dat in het Noorden het beeld dat de motorclubs van zichzelf schetsen (‘we zijn geen lieverdjes, maar zeker geen criminele organisatie’), meer past bij de werkelijkheid dan het beeld dat politie en justitie schetsen.
Vooralsnog in ieder geval. Misschien lopen er bij justitie in Noord-Nederland nog een paar omvangrijke onderzoeken en volgen spraakmakende arrestaties. Ik zal de eerste zijn die ze optekent. Beloofd.
Mick van Wely
NB: deze analyse is gebaseerd op de situatie in het Noorden. Er zijn elders tal van zware incidenten en veroordelingen geweest.
Tussen begin maart en begin juni dit jaar werden bomaanslagen gepleegd op woningen van Bandidos-leden, het hoofd van de Bandidos zit vast voor wapenbezit en tegen twee kopstukken van Satudarah lopen omvangrijke onderzoeken naar witwassen en drugshandel. Ze moeten binnenkort voorkomen. In december 2013 nog werd een lid van Satudarah veroordeeld tot tien jaar cel voor moord.
In Limburg en Brabant is de handel in drugs en de productie van drugs aanzienlijk omvangrijker dan in het Noorden. Clubs, in ieder geval leden, hebben belangen in de drugshandel.
Lees ook:
Wordt het matten met de Bandidos? hier
Dreigende confrontatie motorclubs kost veel inzet: hier
Start proces tegen Drentse ‘moordbroers’ (update onderaan)
In Assen start vandaag het proces (pro forma) tegen de ‘moordbroers’ uit Hoogeveen, Admilson (29) en Marcos R. (28). De twee is drie keer moord in vereniging ten laste gelegd, op Berend Smit uit Dwingeloo (nov 2012) en Jan en Greet Veenendaal uit Exloo (juli 2013). De broers zijn volgens het OM aanwezig bij de behandeling van hun zaak.
Kort voor hun aanhouding begin maart had de politie nog vrijwel niets aan bewijs tegen de twee. Dankzij een truc en het feit dat de broers nogal praatgraag waren kon de politie ze alsnog oppakken.
De NRC meldde nog een aardig nieuwtje dit weekend. Admilson R. probeerde kort na zijn arrestatie te ontsnappen. Ver kwam hij niet. De twee hebben inmiddels een volledige bekentenis afgelegd. Ze pleegden de moorden omdat ze platzak waren.
Lees hier de onthullingen in DvhN over de arrestatie en het verleden van de broers (5 maart) en de wijze waarop ze gepakt konden worden (3 april) :
Lees ook het interview met de dochter van het omgebrachte echtpaar uit Exloo: In één klap beide ouders kwijt
UPDATE De advocaten van de broers R. hebben bij de rechtbank aangegeven dat ze een traumadeskundige en een neuropsycholoog willen oproepen als getuigendeskundigen. Volgens de advocaat van Admilson kan zijn oorlogsverleden een trauma hebben veroorzaakt.
De raadsman van Marcos R. , Gerard Spong, wil een specialist op het gebied van neuropsychologie horen. Hij noemde het onbegrijpelijk dat twee broers zonder antecedenten zomaar ineens zijn gaan moorden. Mogelijk is er iets mis met hun hersens. Spong vindt het ook van groot belang dat de biologische ouders van de broers in Brazilië worden gehoord.
Marcos en Admilson zouden verschrikkelijke zaken hebben meegemaakt in hun jeugd. Zo werden ze op hun vierde en vijfde gescheiden van hun twee andere broers.
Spong nam een voorschot op de strafeis. Hij noemde levenslang niet irreëel. En daarom moet volgens hem alles uit de kast gehaald worden om te achterhalen wat de broers ertoe bracht om te moorden.
Een bijzondere rol is weggelegd voor een bankje ergens bij Exloo. Admilson S. zou hier stemmen hebben gehoord die hem opdroegen te moorden. Op het bankje zou ‘Devil’ staan. Het bankje is nog niet gevonden. De advocaten van Admilson willen dat hun cliënt de mogelijkheid wordt gegeven om onder politiebegeleiding de bank op te zoeken.
Het proces gaat op 5 augustus verder. De verdachten gaan nog naar ter observatie naar het Pieter Baan Centrum (PBC).
NB: de rechtbank heeft de verzoeken van de advocaten afgewezen. De rechtbank vindt dat het PBC nu aan zet is. Pas daarna moet blijken of aanvullend onderzoek nodig is.
Politiechefs moeten vaker van zich laten horen
De Amsterdamse politiechef Pieter-Jaap Aalbersberg vertelde woensdag op AT5 dat de geliquideerde topcrimineel Gwenette Martha twee ton per week verdiende. Aalbersberg laat tweewekelijks zijn licht schijnen op politiezaken. Andere chefs zouden daar een voorbeeld aan moeten nemen.
Sinds de vorming van de Nationale Politie roeren de regionale politiebazen zich nauwelijks meer. Een eenheidschef die zich wil uiten over een lokale of landelijke kwestie moet daarvoor in principe toestemming vragen aan de nationale politietop.
Alles moet worden afgestemd. En dat is een eng woord: afstemmen. Het komt altijd voort uit angst. Angst dat er heibel komt naar aanleiding van een ongenuanceerde uitspraak. Angst om de regie te verliezen. Vrees voor een uitlating die niet strookt met de lijn van het ministerie. Want: wij zijn één politie en zeggen dus hetzelfde.
Ik heb me gestoord aan columnisten en politici die in het verleden uithaalden naar korpschefs zoals oud-politiebaas Bernard Welten van Amsterdam. Wanneer die kritiek uitten op een politicus, kritisch waren over de eigen organisatie of een ferme statement lanceerden over een maatschappelijke kwestie, kregen ze de volle laag.
‘Het zijn uitvoerders. Ze moeten hun mond houden’ was dan het argument. Dat is eng. Net als het afstemmen of toestemming vragen.
Aalbersberg vertelde in Het Verhoor op AT5 over de verdiensten van Martha. Nuttig. Want de advocaat van Martha, Nico Meijering, bagatelliseerde na de liquidatie waarvan hij ‘kapot was’ de rol van Martha in het milieu. Meijering haalde ook uit naar justitie. En dan is het goed dat politie en justitie even terugslaan.
Regionale politiechefs weten ook beter wat in hun gebied speelt dan een landelijke baas. Het spreekt burgers meer aan: een regionale of lokale baas die zich uitlaat over een regionale kwestie. Maar ook een politiebaas die dichterbij staat, over landelijke kwesties.
De politiechefs moeten een rol spelen in het publieke debat en in de discussie over de eigen organisatie. Openlijk. Iedereen die een maatschappelijke topfunctie heeft moet zich roeren. Dat is je plicht.
Dan maar een keer een uitbrander. Dan maar een keer een ongenuanceerde uitspraak die leidt tot ophef. Discussie is belangrijk. Voor gecontroleerde ‘eenheidsworst’ kopen we niks. Dus politiechefs: laat van u horen!
Mick van Wely
Politie blundert met autodief
Met veel pijn en moeite wist de Groninger politie op 21 mei een autodief te stoppen. Die gaf zich pas over nadat een agent een schot loste op ‘zijn’ wagen bij Gasselte. Zo moeizaam als de aanhouding verliep, zo makkelijk raakte de politie de man twee dagen later weer kwijt.
De 25-jarige man zonder vaste woon- of verblijfplaats stal woensdag een auto bij een garagebedrijf in Nieuwe Pekela. Agenten zagen de man later rijden, maar hij negeerde een stopteken.
De politie zette een wegblokkade op, maar ook hierdoor liet de bij de politie bekende crimineel zich niet stoppen. De man reed dwars door de blokkade heen, waarna de politie hem beschoot. Pas toen kon hij worden opgepakt.
Twee dagen later bracht de politie de man over naar een andere cel. Op de Oostersingel in Groningen wist de autodief zonder problemen uit de wagen te ontsnappen. De politie zocht met man en macht: maar helaas.
Een enorme blunder van de politie. Wordt vast het lolletje bij de koffieautomaat op het bureau de komende weken.
NB: de 25-jarige man is vier dagen na zijn ontsnapping getraceerd in een woning in Assen en opnieuw opgepakt.