De politie heeft de vriendin van de in juli doodgeschoten Jan Elzinga, Monique H., weer vrijgelaten. Ook haar broer Marcel H. mag vandaag naar huis. Beide werden opgepakt voor betrokkenheid bij de moord op de Marumer. De vriendin zou de opdrachtgever zijn.
De twee blijven nog wel verdachte. Justitie zegt dat er simpelweg te weinig ligt tegen Monique en Marcel H. om ze langer vast te houden.
De aanhouding van Jasper S. voor de moord op Marianne Vaastra kon, begrijpelijk, rekenen op veel media-aandacht. Geen invalshoek werd onbelicht gelaten. Ik heb niet eerder meegemaakt dat er zoveel geschreven werd over een moord.
Waarom krijgt het ene misdrijf met dodelijke afloop wel een overload aan aandacht en het andere niet?
(Lees hier een nieuw bericht over de zwembadmoord)
De recherche heeft de 33-jarige vriendin van de in juli doodgeschoten Jan Elzinga uit Marum opgepakt. De woning van de vrouw is inmiddels doorzocht. Ook haar broer uit Twijzel is aangehouden.
Monique H. wordt gezien als de opdrachtgever van de moord op de motorcrosser. De man die heeft bekend geschoten te hebben, verklaarde dit bij de recherche.
Kort na de moord op Elzinga had ik een gesprek met Monique H. en haar broer. Ik wilde haar strikken voor een interview, maar Monique voelde daar weinig voor.
(Vanavond om 21.15 uur praten we over het boek Haagse Penoze in de crimerubriek van BNNToday)
Terwijl de Amsterdamse onderwereld vrij bekend is, is de Haagse dat niet. Best vreemd. De kamper Piet Schneider was één van de grootste criminelen van het land. De broers Denie waren berucht in Nederland vanwege vele overvallen en gijzelingen. En de geliquideerde Marco Eijk: hoeveel moorden pleegde hij of liet hij plegen? Twee, vier, zes?
Misdaadverslaggever Hendrik Jan Korterink dook voor het boek ‘Haagse Penoze‘ in de wereld van ‘de vrije jongens’ in Den Haag: schlemielen, domme overvallers, sjacheraars, maar ook keiharde, slimme criminelen. Voormalig cokebaron Piet Schneider werd door justitie bijvoorbeeld omschreven als ‘de Pablo Escobar’ van Nederland.
In de rechtbank Assen sloot de officier van justitie dinsdag haar requisitoir af met deze bijzonder pittige eis: zestien jaar cel tegen Sejhan A. (21) uit Emmen. Voor drie overvallen op supermarkten, twee pogingen daartoe, een overval op een casino en een reeks diefstallen en inbraken in het Noorden. Een flinke lijst.
Een eis van 16 jaar cel voor een serie overvallen waarbij geen dodelijke slachtoffers zijn gevallen. Niet eens mensen gewond zijn geraakt. Dat is toch bijzonder.
Dat er geen gewonden of doden zijn gevallen doet overigens niet af aan de ernst van de overvallen. De psychische impact op de slachtoffers was groot. Sommige medewerkers van de supermarkten en het casino zijn nog steeds geestelijk volledig geknakt door de heftige gebeurtenissen.
De overvallen vonden in de eerste vier maanden van dit jaar plaats in Groningen en Drenthe. De ene na de ander super werd via de achteruitgang bestormd door gemaskerde mannen. De totale buit was mager. Ongeveer 50.000 euro.
De politie zou hem eigenlijk pas volgende week oppakken. Maar de arrestatie van een 37-jarige man voor de moord op Marijke Heijltjes uit Oosterwolde verliep dankzij de man zelf wat eerder dan gepland.
De slachtoffers in de Groninger-hiv-zaak zijn niet besmet geraakt door injecties met hiv-besmet bloed. Peter M. en Hans J. wilden dat wel. Dat is de kern van het arrest van het Arnhemse Hof. Dat deed vandaag uitspraak in de hiv-zaak.
Het Hof acht net als de Groninger rechtbank eerder, niet bewezen dat de slachtoffers hun hiv-besmetting hebben opgelopen door de injecties. Dat had ook kunnen gebeuren door seks met anderen. Eerder.
Peter M. en Hans J. zijn nu alleen veroordeeld voor poging zware mishandeling. En niet voor het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel, oftewel het voltooide delict. Dat betekent lagere straffen: van 12 en 9 naar 8 en 5 jaar. Een overwinning voor de advocaten.
Juridisch gezien klopt het arrest van het Arnhemse Hof als een bus. Het arrest van het Leeuwarder Hof was vooral een
knappe constructie, die zorgde voor stevige straffen. De verdediging was er hoogst verbaasd en terecht verontwaardigd over.
Toch is het raar: Peter M. en Hans J. hadden de intentie om anderen te besmetten door hen met hiv-bloed in te spuiten. Deskundigen zeiden dat besmettingen heel goed het gevolg hadden kunnen zijn van de injecties. Hans J. had er uitgebreid over verklaard. En toch zijn ze vandaag vrijgesproken van het moedwillig besmetten door injecties.
Bij het schrijven van het boek over de Groninger hiv-affaire had ik een gesprek met een gedragsdeskundige die Peter M. en Hans J. onderzocht. Ik herinner me zijn woorden: ‘los van elkaar is er niet zo veel aan de hand. Maar zijn ze samen, dan ontstaat er een bizarre chemie. Een gevaarlijke chemie.’
Ik hoop vooral dat Peter en Hans ver weg blijven van elkaar.
Eind maart verdween de autocoureur en -handelaar Hugo Charles uit het Limburgse Echt. De hoop dat hij nog levend opduikt is irreëel.
Iemand moet de man die een gewoon leven leek te leiden, om hebben gebracht. Zelfs het uitloven van een beloning van 110.00 euro, een ongewoon hoog bedrag voor een vermissing of moord, ‘triggerde’ niemand om de gouden tip te geven.
De vermissing van Charles is vreemd genoeg een zaak waar relatief weinig aandacht aan is besteed in de media. Waarom? Omdat Charles mogelijk betrokken was bij drugshandel?
Wellicht omdat er sinds zijn verdwijning nauwelijks ontwikkelingen zijn geweest in de vermissingszaak. Mensen zeggen hem gezien te hebben in Brazilië. Maar of dat waar is..
Jaarlijks worden er in Groningen, Drenthe en Friesland gemiddeld acht mensen moedwillig gedood. In 2012 zijn dat er tot dusver zes geweest. Met als meest spraakmakende moordzaak de liquidatie van Jan Elzinga uit Marum op tien juli.
In de rubriek Moord in Noord is een overzicht te zien van alle misdrijven met dodelijke afloop in de drie noordelijke provincies. Het wordt na iedere relevante ontwikkeling geactualiseerd.