Weer fout bij schouw van dode?

Het lichaam van Nour al Cheikh wordt opgegraven
Het lichaam van Nour al Cheikh wordt opgegraven

Het jaar 2013 begint voor Aziz al Cheikh uit Groningen op een verschrikkelijke manier. Zijn zoon Nour (18) wordt dood aangetroffen in een sloot in de wijk Ruischerwaard. Een tragisch ongeluk, volgens de schouwarts en de politie.

Ruim drie maanden nadat vader afscheid neemt van Nour op de begraafplaats Selwerderhof, kijkt hij toe hoe het lichaam wordt opgegraven. Justitie besluit op zijn aandringen tot nader onderzoek naar Nour’s overlijden.

Hebben de schouwarts en de politie net als bij de dood van de Groningse Gudrun Küster een kapitale fout gemaakt en was er toch sprake van een misdrijf?

Rond 15.00 uur vindt een voorbijganger op 1 januari het stoffelijk overschot van de jongen. De politie concludeert diezelfde avond nog dat een misdrijf is uitgesloten. Van sectie op het lichaam is geen sprake. De schouwarts ziet hier geen aanleiding toe. Het is een noodlottig ongeval. Verdrinkingsdood. Klaar.

De sloot waarin Nour wordt gevonden ligt een paar meter van de straat. Hij had nog maar één schoen aan.

Waarom zou een tiener die ’s ochtends vroeg naar huis keert na een feestje van de weg naar naar de sloot lopen? Om te plassen? Dat kun je net zo goed aan de kant van weg doen. En hoe kan het dat hij nog maar één schoen droeg? Zelfmoord lijkt uitgesloten. Er is geen enkele indicatie voor.

Aziz al Cheikh is huisarts in Schoonebeek. Zijn actie om vanuit Drenthe eind 2012 ambulances en hulpgoederen naar Syrië te brengen genoot landelijke aandacht.

Nour
Nour

De vader van Nour weigert zich neer te leggen bij de lezing van de politie en de schouwarts. Al Cheikh is ervan overtuigd dat zijn zoon door toedoen van een ander is omgekomen.

Al Cheikh concludeert dit op basis van zijn eigen waarneming en op basis van het rapport van de schouwarts. Hij maakt foto’s van letsel op het lichaam die lijken te wijzen op geweld.

Al Cheikh dringt bij justitie aan op sectie. Maar dat gebeurt niet. In maart, als Nour al begraven is, houdt het openbaar ministerie een review-bijeenkomst. Eén van de conclusies is dat letsel dat de vader heeft aangetoond met fotomateriaal, niet was gezien bij de schouw.

Heeft de schouwarts dat over het hoofd gezien? Je zou verwachten dat al bij minuscule twijfel,  onmiddellijk wordt besloten tot sectie. Dat is dus niet gebeurd. Misschien omdat het 1 januari was en politie en schouwarts het te druk hadden met andere zaken.

Op 11 april maakt justitie bekend dat alsnog sectie wordt verricht op het lichaam. Ook komt er toxicologisch onderzoek.

Justitie doet dit niet alleen vanwege de door vader aangedragen foto’s, maar ook omdat een verklaring van een getuige en onderzoek naar de telefoongegevens van de jongen vragen oproepen. Bijzonder is dat Nour de avond voor zijn overlijden is belaagd door een groep jongeren uit de wijk Lewenborg. Er waren dus wél verdachte omstandigheden.

Een scenario is dat Nour na het feest waar hij was met de jaarwisseling, is mishandeld en op weg naar huis bezweek aan zijn verwondingen.

Het is prijzenswaardig dat het OM alsnog onderzoek doet en een misdrijf nu niet uitsluit. Maar ook niet meer dan logisch.

Als vader een kind verliezen is tragisch. Maar blijven zitten met een tergende, vretende onzekerheid over de ware toedracht of je niet gehoord voelen door politie en justitie is nog erger.

Respect van vrienden en kennissen
Respect van vrienden, kennissen en schoolgenoten

Als door nader onderzoek is uit te sluiten dat Nour door toedoen van een ander om het leven is gekomen, is dat al een winst. Dat is vooral de insteek is bij justitie: uitsluiten.

Als blijkt dat er wel sprake is van een misdrijf, breekt er een heel nieuw hoofdstuk aan. Een zoektocht naar de dader. De verantwoordelijke. Een zoektocht naar gerechtigheid.

Het zou dan de tweede keer zijn dat er in Groningen een levensdelict in eerste instantie over het hoofd is gezien.

Op 18 januari bekeek in Groningen een schouwarts het lichaam van de 66-jarige Gudrun Küster. Niets aan de hand, concludeerde hij. Een medewerker van een mortuarium zag verdachte plekken en schakelde alsnog de politie in.

Conclusie van de patholoog-anatoom: door geweld om het leven gebracht. Een moord was dus bijna de boeken ingegaan als een natuurlijk overlijden. De man die de politie oppakte voor de moord oppakte, wordt overigens verdacht van een tweede moord.

Het OM stuurt in de zaak Nour al Cheikh een persbericht op 11 april waarin staat dat alsnog onderzoek wordt gedaan naar de dood van de 18-jarige Nour al Cheikh. In het bericht staat de volgende zin over de review bijeenkomst:

Hier is geconcludeerd dat in 1e instantie op de toen beschikbare informatie begrijpelijke en juiste keuzes en beslissingen zijn genomen.

Prima hoor. Maar had hier ook niet moeten staan: Achteraf gezien kunnen we constateren dat er door de schouwarts en politie een voorbarige conclusie is getrokken. Er had sectie en nader onderzoek verricht moeten worden. Of zoiets. Want er is was kennelijk toch reden voor twijfel.

Je gaat toch denken: hoe vaak zou het gebeuren, dat een schouwarts wegrijdt en heeft getekend voor een natuurlijk overlijden. Terwijl iemand anders stilletjes siddert. Bang om ontmaskerd te worden als moordenaar.

Het is te hopen dat er snel duidelijkheid komt over het overlijden van Nour al Cheikh.

Informatie/tips/opmerkingen over de zaak Nour al Cheikh? Mail naar mickvanwely@gmail.com

Info wordt discreet behandeld.