Met het openen van een chapter in de gemeente Emmen, hebben de Hells Angels hun positie in Noord-Nederland verder verstevigd. De outlaw-motorclubs zijn nu flink vertegenwoordigd in Groningen, Drenthe en Friesland.
De club MC Outsiders uit Klazienaveen (gemeente Emmen) droeg al de roodwitte kleuren en gold als supportclub van de Angels. Leden bezochten al enige tijd de chapter van de Angels in Kampen en werden lid. Nu is de MC Outsiders een volwaardige chapter van de Angels geworden. Op de internationale website van de Hells Angels wordt de afdeling erkend.
De Angels kennen nu twee chapters in Noord-Nederland: in Harlingen en Emmen. Verder zijn er zes supportclubs. Dat zijn vier chapters van de Red Devils in Friesland, de MC Waardeloos in Finsterwolde en de Flying Eagles in Oude Pekela.
Bijna alle zogenaamde 1 % MC’s zijn nu met meerdere afdelingen in het Noorden vertegenwoordigd. No Surrender, Satudarah, Black Sheep, Vetetans en de Hells Angels. Alleen de MC Bandidos heeft er nog geen chapter. De club zou wel bezig zijn met de oprichting van een afdeling in Oost-Groningen.
Zaterdag in Dagblad van het Noorden: De roerige wereld van de MC’s in Emmen
Met de liquidaties van twee mannen in Zwolle en Amsterdam gisteren, zijn er dit jaar al meer afrekeningen geweest dan in heel 2013. Voor slechts twee van de (zeker) 15 zaken zijn verdachten opgepakt.
Gisterochtend werd in Zwolle horecaman Robert Voorhorst in zijn auto doorzeefd met kogels. Hij overleed op weg naar het ziekenhuis. In Amsterdam vond de politie een doodgeschoten crimineel in een wagen in de Pisuissehof. Volgens Het Parool speelde het slachtoffer een rol in het Amsterdamse onderwereldconflict over een partij coke in Antwerpen.
In de afgelopen tien jaar daalde het aantal moord- en doodslagzaken in Nederland met grofweg dertig procent. Dat maakt de golf aan liquidaties in 2011, 2012 en 2013 extra bijzonder.
Een verklaring? Een groot deel van de slachtoffers, zoals topcrimineel Martha, speelde een rol in het ‘Mocro-maffia conflict’ in Amsterdam. In het Parool staat een helder overzicht van de liquidaties die gerelateerd zijn aan deze ruzie. In het onderstaand eigen overzicht zijn de afrekeningen die waarschijnlijk te maken hebben met dit conflict, gemarkeerd met een sterretje.
Maar ook de verharding van het criminele milieu en de spanningen in het zuiden van Nederland spelen een rol. In Brabant en Limburg werden dit jaar zeker drie mensen geliquideerd. Er zijn nog eens drie moordzaken in dit gebied waarbij sprake zou kunnen zijn geweest van een liquidatie.
Afrekeningen in het openbaar waarbij soms zoveel geweld wordt gebruikt dat ook omstanders gewond raken of gevaar lopen, zijn van alle tijden. Kunstenaar Rob Scholten werd in 1994 in Amsterdam bijna opgeblazen door een granaat onder zijn auto. Die was waarschijnlijk bedoeld voor iemand anders. Een bom in een plastic zakje aan de deur van zijn woning in Alkmaar, maakte een einde aan het leven van drugscrimineel Jaap van der Heijden. Het zijn maar wat voorbeelden.
Voor slechts twee van de 15 zaken (en 19 met de vier mogelijke liquidaties meegerekend. Zie onderaan overzicht) zijn verdachten opgepakt. Onderzoeken naar afrekeningen zijn complex en zeer tijdrovend.
Bij zeker drie moorden uit het liquidatieoverzicht houdt de politie rekening met een persoonsverwisseling. Zo werd op Nieuwjaarsdag in Berkel en Rodenijs GGZ-directeur Rob Zweekhorst geliquideerd. Mogelijk verwarde de schutter hem met een crimineel die erg op hem leek.
(UPDATE: bij de moord op Robert Voorhorst lijkt volgens de politie een persoonsverwisseling toch onwaarschijnlijk, zo maakte het OM vrijdag 12 september bekend)
Liquidaties 2014 (en meest waarschijnlijke achtergrond)
01/01 Rob Zweekhorst, Berkel en Rodenijs, op straat doodgeschoten: persoonsverwisseling?
04/01 Ayjas Göraler, Amsterdam, op straat doodgeschoten: onduidelijk
20/01 Mohammed Alarasi, Amersfoort, op straat doodgeschoten: conflict in drugssfeer
31/01 Tarik El Idrissi, Amsterdam, op straat doodgeschoten: criminele circuit
20/02 Alexander Gillis, Zaandam, op straat doodgeschoten: criminele circuit
22/02 Gintas Macionis, Amsterdam, bij eigen woning doodgeschoten: criminele ciruit
27/02 Ernesto Pistone, Eindhoven, op straat doodgeschoten: criminele circuit of relatiesfeer
22/03 Mohammed al Mayouri *, Amsterdam, op straat doodgeschoten: conflict in drugssfeer
01/04 Adam Cokicly, Eindhoven, in snackbar doodgeschoten: onduidelijk
14/04 Rinus Moerer, Steenbergen, op straat doodgeschoten: conflict in drugssfeer
22/05 Gwenette Martha*, Amsterdam, op straat doodgeschoten: conflict in drugssfeer
13/07 Stefan Eggermont*, Amsterdam, in auto doodgeschoten: persoonsverwisseling?
18/08 ‘Derk’ van der Meijden*, Amsterdam, op straat doodgeschoten: conflict in drugssfeer
03/09 Robert Voorhorst, Zwolle, in auto doodgeschoten: onduidelijk
03/09 Massod Hosseini*, Amsterdam, in auto doodgeschoten: conflict in drugssfeer
Naast deze 15 zaken zijn er nog vier moorden waarbij er sprake lijkt van een afrekening. Zo werd in juni in een uitgebrande auto in St. Michelsgestel het lichaam van de omgebrachte Yvon Pfaf gevonden.
Donderdagmiddag om 12 uur: aandacht voor de liquidatiegolf in het radio1 programma DeNieuwsBV. En kijk naar ‘Wildwest in een woonwijk’ bij Editie NL.
Bronnen: eigen archief en netwerk, Het Parool, AD en De Stentor
Rechercheurs van vijf politie-eenheden komen vandaag bijeen in Leusden om ervaringen en informatie uit te wisselen over de grootschalige mishandeling van paarden in Nederland.
De rechercheurs krijgen tips van de bekende profiler Carlo Schippers en politiemensen uit Twente. Die waren tussen 2000 en 2005 betrokken bij het onderzoek naar de Beul van Twente, Rudolf Kasebier. De man uit Enschede verminkte tientallen paarden en schapen en ging over op mensen.
Bijzonder is dat gisteren in Hoevelaken een paard werd verminkt op klaarlichte dag en in de nabijheid van mensen. Neemt de dader meer risico om de kick van het mishandelen te vergroten? Een bekend fenomeen bij paardenbeulen en seriebrandstichters.
De jager op zoek naar ‘prooi’
Opengesneden magen bij schapen, bewerkte genitaliën bij paarden en meegenomen geslachtsdelen bij beide diersoorten. Twente was aan het begin van dit millennium vier jaar lang in de greep van een dierenbeul.
De schrik van boeren en paardenliefhebbers kon door laks en slecht gecoördineerd optreden van de politie ongehinderd te werk gaan. Zo werd er nauwelijks of niet tactisch en forensisch onderzoek gedaan op de plaatsen delict.
De opsporingsdienst FBI in Amerika onderschrijft al sinds 1970 dat personen die gewelddadig gedrag vertonen tegen dieren, ook gewelddadig gedrag vertonen jegens mensen. Dit wordt de cruelty-link of wreedheidsverband genoemd.
De meeste (serie)moordenaars die de FBI onderzocht, bleken in hun jeugd op grote schaal dieren te hebben mishandeld. De gemeenschappelijke noemer tussen plegers van geweld tegen mensen en dierenbeulen is de kick op de weerloosheid van het slachtoffer.
Eind april werd een man uit Assen opgepakt voor het mishandelen en doden van dieren op kinderboerderijen eerder dit jaar in Assen. Ook de psychiater die de man onderzocht wees op het gevaar dat de man met ernstige psychiatrische problemen op mensen over zou kunnen gaan.
Compositietekening van de ‘Beul’ uit 2004
De Amerikaanse gedragswetenschapper Frank Ascione waarschuwde in september 2013 in Trouw dat de dierenbeul in Twente zich ook zou gaan richten op mensen. Hij had gelijk. De ‘Beul’ bleek toen al nachtelijke aanvallen uit te voeren op nietsvermoedende fietsers. In 2003 vermoordde hij de slapende zwerver Frank Storm. Net als bij de paarden en schapen die hij verminkte, castreerde hij Storm.
De politie schakelde uiteindelijk een ‘profiler’ in: iemand die op basis van het karakter van de gepleegde misdaden, de werkwijze van de dader en beschikbare kennis over plegers van soortgelijke delicten een schets maakt van de mogelijke verdachte.
Carlo Schippers, die een profileropleiding bij de FBI had gevolgd, stortte zich op de Twentse mishandelingen. Samen met een professor dierengeneeskunde en de recherche. Ze maakten een profiel van de mogelijke verdachte en schatten in waar hij woonde. Het profiel werd vergeleken met veroordeelde sadisten en geweldsplegers die in dit gebied woonden.
Zo kwam het team uit bij de Enschedeër Rudolf K. (49), een tbs’er die tijdens zijn verloven op zoek ging naar ‘prooi’, zoals hij later bij de politie omschreef. In zijn vrieskist vond de politie talloze afgehakte penissen van paarden en schapen waar K. seks mee had.
K. had een ongekend zwaar zedenverleden. De man was sociaal erg onhandig en kon zo niets met zijn seksuele gevoelens. De frustratie botvierde hij op mensen en dieren. K. werd veroordeeld tot levenslang in 2005.
Seriebrandstichters, bandenprikkers, autokrassers en dierenbeulen handelen ook vaak vanuit een schreeuw om aandacht. Ze lijden aan borderline en vertonen narcistische kenmerken.
FBI: seriemoordenaars begonnen met dieren
Schippers mag niets zeggen over het huidige onderzoek, maar kan wel in algemene zin vragen beantwoorden. Is het mishandelen van paarden een delict dat veel voorkomt of bestaat de kans bij zo’n grote reeks van zaken zoals nu, dat er één persoon voor verantwoordelijk is?
,,Er zijn zeker geen talloze paardenmishandelaars. Het is een redelijk uniek delict. Over dergelijke misdrijven is weinig bekend, omdat deze feiten relatief weinig voorkomen. Er is vrijwel geen literatuur over en ook weinig ervaring bij politie. Dat geldt voor zowel Nederland als andere landen.’’
In het afgelopen jaar zijn tientallen gevallen van paardenmishandeling gemeld. Verspreid over het hele land. Kan het werkterrein van een beul zo groot zijn? ,,Personen die dieren die in de vrije natuur staan mishandelen, doen dat in een gebied waarin ze vertrouwd zijn. Het meest voor de hand ligt een dader die lokaal opereert.’’
Schippers kijkt als profiler of er overeenkomsten zijn tussen gepleegde delicten. ,,Herkenning van seriematigheid begint meestal met de constatering dat er meer dan te verwachten meldingen worden gedaan over een bepaald misdrijf.’’
Daarna ontstaat de vraag op welke wijze kan worden vastgesteld dat meerdere delicten door de dezelfde dader zijn gepleegd.
,,Meestal betekent dat het nader bestuderen van specifieke omstandigheden van de gepleegde feiten. Bij bankovervallen zijn dat andere eigenschappen dan bij moorden of zedendelicten. Gedragskundige vergelijking speelt een belangrijke rol, waarbij we kijken naar de gedragingen van de dader en wat daaruit kan worden opgemaakt over zijn motief en eigenschappen en de specifieke manier waarop de delicten worden gepleegd.’’
Dat een dader doorgaat totdat hij gepakt wordt, zoals vaak wordt gesuggereerd in films en tv-series, is volgens Schippers niet waar. ,,Er kunnen allerlei redenen zijn om te stoppen. Denk aan de angst om gepakt te worden, het ‘niet meer leuk vinden’ van het delict of het beginnen van een relatie die de aandacht van het plegen van bijvoorbeeld het mishandelen kan afleiden.’’
Stichting Zinloos Geweld Tegen Dieren heeft een beloning uitgeloofd
Wat leert de zaak in Twente? Dat je dierenbeulen die een seriematigheid vertonen zeer serieus moet nemen en dat gedegen onderzoek van begin af aan broodnodig is. Sporenonderzoek op de plek waar een dier is mishandeld, kan cruciaal bewijsmateriaal opleveren. Zoals tape, een scherp voorwerp of stokken met dader-DNA die door de verdachte zijn gebruikt bij het mishandelen.
De politie Noord-Nederland laat weten dat een speciaal team van tien personen zich bezighoudt met de mishandelingen. Ook de dierenpolitie is bij het onderzoek betrokken. De Stichting Zinloos Geweld Tegen Dieren, opgericht door een man wiens paard in Twente werd mishandeld, heeft een beloning van 11.000 euro uitgeloofd voor de gouden tip.
Grote criminelen verplaatsen zich van de Randstad naar Zuid-Nederland. De criminaliteit neemt er toe, zei korpschef van de Nationale Politie Gerard Bouman in juli. Hij ziet een lichte stijging van het aantal liquidaties in het zuiden. Getallen noemde hij niet. Hoeveel zijn het er eigenlijk?
Een eigen analyse van drie jaar moord- en doodslagzaken (mei 2011-mei 2014) in Noord-Brabant en Limburg leert dat er 28 moorden of vermissingen plaatsvonden in het criminele circuit. Dat is bijna een derde van het totale aantal misdrijven met dodelijke afloop in het landsdeel.
Het grootste gedeelte van deze moorden, zeker 16 zaken, is te bestempelen als liquidatie, waarbij de definitie ‘een afrekening of het doelbewust uit de weg ruimen van iemand in het criminele circuit’ geldt.
Per jaar worden er in Nederland gemiddeld 8 tot 10 mensen geliquideerd. In drie jaar tijd zijn dat zo’n dertig zaken. De helft van de liquidaties werden dus gepleegd in Zuid-Nederland.
Is het aantal gestegen in de laatste jaren? In 2001, 2002 en 2003 werden in de twee provincies 14 liquidaties gepleegd. Zo’n 18 moorden vonden plaats in het criminele circuit. Er is wat betreft de liquidaties dus een lichte stijging te zien. Die is relatief groter, omdat het aantal moord- en doodslagzaken sinds 2000 met iets meer dan 30 procent is afgenomen.
De tien meest spraakmakende liquidaties in Limburg en Noord-Brabant
2/10/2011 In Spoordonk (Br) wordt het lichaam van de Amsterdamse crimineel Senol Tuna (49) in de kofferbak van een uitgebrande auto gevonden
17/4/2012 In Waalwijk (N-Br) wordt drugscrimineel Toon Damen (47) doodgeschoten op straat
17/11/12 Eindhoven (N-Br): de 41-jarige drugscrimineel Aron de Jong wordt voor zijn huis geliquideerd
1/3/13 Eindhoven (N-Br): Jan van Wanrooy (29) wordt doodgeschoten in zijn auto op een woonwagenkamp: de politie vermoedt een conflict in de wietteelt
12/7/13 Veghel (N-Br), 26-jarige kickbokser Volkan Duzgun wordt in zijn auto doodgeschoten. Hij was betrokken bij de schietpartij eerder op een kickboxgala in Zijtaart
22/2/14 Huijbergen (N-Br), Gintas Macionis (37) wordt neergeschoten bij zijn huis. Macionis zat in de wietteelt
1/12/12 Maastricht (Li), de 28-jarige Soufian Lahnstein wordt doodgeschoten. Hij was actief in het drugsmilieu
27/2/14 Eindhoven (N-Br), voor zijn huis wordt de 33-jarige crimineel Ernesto Pistone doodgeschoten
1/4/14 Eindhoven (N-Br), in zijn snackbar wordt Adem Cokicli (39) door een man met een bivakmuts doodgeschoten. De politie spreekt van een gerichte actie
14/4/14 Steenbergen (N-Br), drugscrimineel Rinus Moerer (68) wordt in zijn auto geliquideerd
Naast de 16 liquidaties (in één geval was het slachtoffer een vrouwelijke drugscrimineel) zijn er uit de hand gelopen ‘ripdeals’ of berovingen in de drugssfeer, doden die werden gevonden in panden met wietkwekerijen, ruzies met een dodelijke afloop en vermissingen waarbij de politie een drugsachtergrond vermoedt.
DeNieuwsBV op radio 1
Waarom zoveel drugscriminaliteit in het zuiden? En is het een nieuw fenomeen? Luister hier naar een item op radio 1 (De Nieuws BV) over de liquidaties en de situatie in het zuiden die compleet uit de hand loopt. De burgemeesters morren terecht.
Bronnen: eigen archief en moord/doodslagoverzichten Elsevier.
De officier van justitie die precies 30 jaar geleden levenslang eiste tegen Cevdet Yilmaz uit Delft voor een schietpartij die aan zes mensen het leven kostte, had de straf waarschijnlijk niet geëist als hij had geweten dat Yilmaz nu nog vast zou zitten.
Oud-officier H.J. den Os heeft een unieke verklaring op papier gezet voor een kort geding dat dinsdag 1 juli dient in Den Haag. De verklaring is in het bezit van het actualiteitenprogramma DeNieuwsBV op radio 1.
Den Os schrijft dat hij de straf eiste, ervan uitgaande dat Yilmaz na verloop van tijd weer vrij man zou zijn. Hij had nooit gewild dat Yilmaz voor altijd werd opgesloten zonder perspectief op vrijheid.
Moordenaars die werden veroordeeld, kregen tot 1986 nagenoeg altijd gratie. Sinds grofweg 2002 is resocialisatie niet meer vanzelfsprekend. De ministers en staatssecretarissen van justitie vinden dat levenslang gestraften nooit meer vrij mogen komen.
Yilmaz is de enige levenslang gestrafte die met verlof mag. Omdat hij in een TBS-kliniek zit (zonder dat hem TBS is opgelegd) is onbegeleid verlof een logische vervolgstap. De verloven onder begeleiding zijn namelijk perfect verlopen. In 2000 is een afspraak gemaakt tussen justitie, de kliniek waar hij in werd geplaatst en de advocaat van Yilmaz, dat hij beschouwd zou worden als TBS-patiënt (ook over deze afspraak dient de advocaat van Yilmaz dinsdag een belangrijke verklaring in: zie onderaan NOOT).
DeNieuwsBV heeft de verklaring alvast gelezen
Justitie verzet zich echter tegen onbegeleid verlof. Yilmaz voert al jaren met zijn advocaat Romke Wybenga een gevecht tegen de staat over de verloven. De Raad voor de Strafrechtstoepassing en Jeugdbescherming tikte het ministerie al op de vingers over de weigering van de verloven.
In mei dit jaar besloot de staat na een eerder kort geding van zijn advocaat, dat Yilmaz niet met onbegeleid verlof mag. De voorzieningenrechter vond in april dat het de staat was die met een besluit moest komen. In het kort geding dat morgen in Den Haag dient, vragen Yilmaz en zijn advocaat de voorzieningenrechter om dit besluit te toetsen.
NOOT: de oud-voorzitter van de Raad van Bestuur van de Van der Hoevenkliniek met wie de afspraken zijn gemaakt over de plaatsing van YIlmaz, schrijft dat het justitie zelf was die Yilmaz in de kliniek wilde hebben. Hij schrijft ook dat hij de huidige opstelling (de geheel andere opstelling) van justitie beschamend vindt).
Lees hier passages uit de verklaringen van Den Os en Wiertsema:
Den Os 1Den Os 2
Wiertsema 1Wiertsema 2
Luister hier naar De Nieuws BV. Levenslang-specialist Mick van Wely vertelt over de verklaring van de oud-officier, het bijzondere karakter van deze brief en de zaak Yilmaz: radiofragment
Lees ook het boek Levenslang (met een uitgebreide beschrijving van de zaak Yilmaz)
(let op: Benjamin N. is geen verdachte meer: lees hier meer)
Swaniek Wouda (39) werd op maandag 23 juni dood in haar woning aan de Star Numanstraat in Groningen gevonden. De vrouw was hoogzwanger. Een drama, dat alleen maar groter werd toen haar eigen vriend werd opgepakt. Op verdenking van moord.
Meteen na de sectie was de politie erg stellig. Swaniek was door geweld om het leven gekomen. Doorgaans zijn politie en justitie bij twijfelgevallen toch redelijk terughoudend. Een verdachte dood wordt niet zomaar gebombardeerd tot een misdrijf. Of zelfs tot moord.
Want dat maakt de Star Numan-zaak ook bijzonder. Justitie spreekt niet van moord of doodslag, maar meteen van moord. Voorbedachten rade dus. Kennelijk heeft de recherche iets ontdekt waaruit een zeker planmatigheid zou blijken.
Ik heb zelden een moord of verdachte dood meegemaakt, waarbij zoveel commotie ontstond in de vorm van mails en boze telefoontjes. Strekking: de politie heeft een kolossale fout gemaakt. Benjamin en Swaniek hadden een toprelatie en Benjamin was een superbetrouwbare, nette jongen die nooit tot moord in staat zou zijn. Dat ook modelburgers tot moord in staat zijn, wil er bij mensen vaak niet in.
Ik kan me de emotie goed voorstellen. Als zo’n aanhouding plaatsvindt in eigen kring, moet het ongeloof en de woede groot zijn.
Drie dagen lang deed de recherche onderzoek
Er is geopperd door vrienden van Swaniek dat ze zou zijn overleden door een ernstige vorm van zwangerschapsvergiftiging. Dat aspect speelt ook een rol bij de overtuiging dat politie en justitie er faliekant naastzitten. En die kans is zeer wel aanwezig.
Het is nogal wat als je net je vrouw en ongeboren baby bent verloren en pardoes ook nog eens verdacht wordt van moord. Maar politie en justitie zijn overtuigd: de arrestatie is terecht, Benjamin N. heeft een verschrikkelijk misdrijf gepleegd. Hij heeft zijn hoogzwangere vrouw en haar ongeboren baby gedood.
UPDATE Benjamin N. weer vrij
Eind juni haalde de rechter-commissaris (RC) het fundament onder de verdenking jegens N. vandaan. De RC ging niet akkoord met het verzoek van justitie om N. langer vast te houden. Er zouden onvoldoende bezwaren (lees: bewijs) zijn.
Het OM ging daarop met succes in beroep tegen de beslissing. N. moest alsnog 14 dagen in voorlopige hechtenis. Op tien juli besloot de rechtbank om de Groninger alsnog vrij te laten. Justitie is niet tegen het besluit in beroep gegaan. N. is nog wel verdachte. Het wachten is nu op het definitieve sectierapport.
Opnieuw zijn leden van de motorclub MC Satudarah opgepakt voor betrokkenheid bij een drugslab. Na arrestaties in 2011 in het kader van een groot onderzoek naar de productie van synthetische drugs in Noord-Brabant en Limburg, was het nu raak in ’t Zand (Noord-Holland).
De politie pakte maandag vijf mannen op: de eigenaar van het pand waarin een drugslab was gevestigd en nog een man uit ’t Zand, twee leden van Satudarah uit Tilburg en een verdachte uit Purmerend. Het lab werd gebruikt voor de productie van amfetamine en diende daarnaast als zogenaamd omzettingslab: van apaan werd er de grondstof BMK gemaakt.
Het is de tweede keer dat de politie leden van Satudarah oppakt voor de productie van synthetische drugs of de grondstoffen hiervoor. In november 2011 deden 500 politiemensen invallen in Tilburg, Weert, Eindhoven, Breda en Helmond. Acht mensen werden gearresteerd.
Ook Satudarah-kopstuk, Santerra Manuhutu, is verdachte in de zaak. Manuhutu wordt verdacht van witwassen en deelname aan een criminele organisatie.
Weer leden van Satudarah opgepakt in verband met een drugslab
De Satudarah-leden zouden deel uit maken van een grote criminele organisatie die uit Litouwen grondstoffen haalde voor de productie van synthetische drugs. De belangrijkste ‘drugsprof’ of laborant van de organisatie was ook lid. Volgens justitie werd de club als dreigmiddel en beschermende factor ingezet bij de handel en productie.
Justitie zou met het onderzoek uit 2011 goed aan kunnen tonen dat er meer is dan criminele activiteiten van individuen alleen bij motorclubs. De rechtszaak laat nog lang op zich wachten. OM en de advocaten zijn nog volop bezig.
Motorclubs worden door justitie al veel langer in verband gebracht met de lucratieve productie van en handel in synthetische drugs. De onderzoeken zijn lastig omdat de leden van de motorclubs zich (vrijwel) altijd beroepen op hun zwijgrecht.
Satudarah heeft flink wat tikken gekregen in het laatste halfjaar. In december werd kopstuk Michel B. opgepakt op verdenking van witwassen. In januari verlieten tientallen leden de club toen noordelijk president Henk Kuipers zich afsplitste. Deze maand zijn zeven chapters, de Trailer Trash afdelingen, uit de club gestapt.
Volgens de grote baas Manuhutu is dat in goed overleg gebeurd. Ik sprak hem deze week. ,,We willen met Satudarah weer terug naar de oude grootte. We zijn misschien iets te snel gegroeid”. De vraag hoeveel leden de club nu nog telt, kon hij niet beantwoorden. ,,Ik ga maar eens een volkstelling houden.”
Minister Opstelten verklaarde begin 2012 de oorlog aan de outlaw-motorbendes. Politie, justitie en lokale overheden zouden de bendes keihard gaan aanpakken, om een einde te maken aan kwalijke delicten als afpersing in de horeca, bedreiging, geweld en drugs- en wapenhandel.
Wat zijn de wapenfeiten van clubleden geweest in het Noorden sinds het aangekondigde offensief? Stroken die met de manier waarop de clubs zijn en worden neergezet door politie en justitie?
De toon van justitie is vooral dit jaar iets veranderd. Politie en justitie spreken niet langer van criminele samenwerkingsverbanden of criminele bendes, maar praten nadrukkelijk over leden van motorclubs die delicten plegen. Van groep naar individu dus.
Geen verhalen, maar verbalen is het motto bij politie en justitie. Niet langer hoog van de toren blazen, maar aanpakken die hap. Typerend daarbij is het ‘naming and shaming’. Sinds eind vorig jaar noemt de politie steevast de naam van de club als een lid ervan voor een misdrijf wordt opgepakt. Dus ook bij een ‘gevalletje huiselijk geweld’ of een inbraak.
Daar valt wel wat op aan te merken. Vooral dat er wordt ‘gelabeld’ voordat er een veroordeling heeft plaatsgevonden. Het beleid staat eigenlijk wat haaks op de onschuldpresumptie. De club wordt genoemd, zonder dat het lid daadwerkelijk is veroordeeld. De club is daarmee al schade berokkend.
Hoeveel leden van outlaw-motorclubs zijn er in het Noorden (Groningen, Drenthe en Friesland) sinds begin 2012 opgepakt? En voor welke delicten? Belangrijk om te weten is dat op de Bandidos na alle 1% motorclubs in het Noorden één of meerdere afdelingen hebben. Ze tellen samen zo’n 250-300 leden. Een overzicht van de delicten:
Februari 2012: een ondernemer wordt afgeperst in Roden door leden van Satudarah. Ze dreigen zijn vingers af te knippen als hij niet 10.000 euro betaalt. De rechter veroordeelt ze tot 10, 10 en 18 maanden cel.
Oktober 2013: na een massale vechtpartij in Groningen hoort de politie drie leden van Satudarah. Ze werden uitgedaagd door een stel Marokkanen. Niemand doet aangifte. Ze worden niet vervolgd.
November 2013: de voorman van de Red Devils (een supportclub van de Hells Angels) in Oude Pekela wordt opgepakt voor mishandeling, bedreiging en diefstal. De man zou een agent bij de keel hebben gegrepen en een man zijn paspoort hebben afgenomen.
Februari 2014: een lid van No Surrender wordt in Groningen opgepakt met 98 gram hasj op zak.
Februari 2014: een portier zonder papieren is betrokken bij een opstootje in Groningen. De politie pakt het lid van Satudarah op.
Mei 2014: In Marum pakt de politie twee leden van No Surrender op omdat ze iemand zouden bedreigd hebben met een pistool.
Mei 2014: Drie leden van Satudarah zouden betrokken zijn geweest bij een schietincident in de binnenstad van Groningen en gaan mee naar het bureau. Een paar dagen na hun arrestatie worden ze alweer vrijgelaten. Ze gelden nog wel als verdachten.
Juni 2014: De politie pakt in Groningen een lid van No Surrender op voor het bedreigen en mishandelen van zijn vriendin.
Juni 2014: in Vlagtwedde worden twee leden van Saudarah aangehouden voor een bedreiging met een vuurwapen in de ‘relationele sfeer’. De politie vindt geen wapen, wel munitie.
No Surrender: incidentjes
De balans: 14 clubleden (het incident in de poolzaak telt niet mee) opgepakt in 2,5 jaar tijd voor afpersing, mishandeling, dreiging met een vuurwapen, een mogelijke poging doodslag (schietincident), bedreiging en het bezit van softdrugs.
Je kunt er in ieder geval uit concluderen dat aardig wat leden van clubs worden opgepakt voor uiteenlopende delicten. Dat beeld dat justitie schetst klopt dus. Tachtig procent van de leden van de 1 % motorclubs heeft volgens justitie een strafblad. Ik heb de dossiers niet gezien, maar het zal vast kloppen.
Maar hoe zwaar zijn de delicten waarvoor de 14 werden opgepakt en welke rol speelde de club bij het delict?
De enige zaak waarbij de club als geheel een rol speelde, was de afpersing in Roden. De leden dreigden de ondernemer met het ‘ophalen van dertig clubleden’. De club dus als dreigmiddel. Dat is meer dan alleen een misdrijf dat door een los clublid wordt gepleegd. Het is nog wel de vraag of de mannen op eigen houtje opereerden, of dat het met medeweten van hoger geplaatste leden gebeurde.
Geschoten bij de Schouwburg in Groningen (foto 112Groningen)
De schietpartij in Groningen dan. Het feit dat de verdachten na drie dagen weer werden vrijgelaten voorspelt weinig goeds. Of er is geen bewijs, of het incident was weinig indrukwekkend. Iemand die een ander beschiet, zou normaal gesproken na een week nog in voorarrest moeten zitten.
Afpersingen in de horeca? Portiers die door clubs tegen de zin van horecabazen bij de deur worden geplaatst? Drugshandel? Wapenhandel? Witwassen? Georganiseerde criminaliteit? Geen sprake van. Het zijn delicten die meer passen bij hooligans. Of middelgrote wietboefjes. Verhalen en geruchten zijn er wel, maar daar kopen we niks voor. Verbalen graag.
De wapenfeiten tot nu toe zijn redelijk talrijk, maar van een georganiseerd en zwaar karakter is niet echt sprake. Geen aangetoonde hiërarchische structuur binnen een club die is gebruikt voor criminele doeleinden, geen intern strafsysteem voor leden of structurele samenwerking met een crimineel oogmerk en evenmin geldstromen naar de top van een club die zijn blootgelegd. Dat zijn juist de elementen die een organisatie kenmerken.
Het lijkt erop dat in het Noorden het beeld dat de motorclubs van zichzelf schetsen (‘we zijn geen lieverdjes, maar zeker geen criminele organisatie’), meer past bij de werkelijkheid dan het beeld dat politie en justitie schetsen.
Vooralsnog in ieder geval. Misschien lopen er bij justitie in Noord-Nederland nog een paar omvangrijke onderzoeken en volgen spraakmakende arrestaties. Ik zal de eerste zijn die ze optekent. Beloofd.
Mick van Wely
NB: deze analyse is gebaseerd op de situatie in het Noorden. Er zijn elders tal van zware incidenten en veroordelingen geweest.
Tussen begin maart en begin juni dit jaar werden bomaanslagen gepleegd op woningen van Bandidos-leden, het hoofd van de Bandidos zit vast voor wapenbezit en tegen twee kopstukken van Satudarah lopen omvangrijke onderzoeken naar witwassen en drugshandel. Ze moeten binnenkort voorkomen. In december 2013 nog werd een lid van Satudarah veroordeeld tot tien jaar cel voor moord.
In Limburg en Brabant is de handel in drugs en de productie van drugs aanzienlijk omvangrijker dan in het Noorden. Clubs, in ieder geval leden, hebben belangen in de drugshandel.
De Amsterdamse politiechef Pieter-Jaap Aalbersberg vertelde woensdag op AT5 dat de geliquideerde topcrimineel Gwenette Martha twee ton per week verdiende. Aalbersberg laat tweewekelijks zijn licht schijnen op politiezaken. Andere chefs zouden daar een voorbeeld aan moeten nemen.
Sinds de vorming van de Nationale Politie roeren de regionale politiebazen zich nauwelijks meer. Een eenheidschef die zich wil uiten over een lokale of landelijke kwestie moet daarvoor in principe toestemming vragen aan de nationale politietop.
Alles moet worden afgestemd. En dat is een eng woord: afstemmen. Het komt altijd voort uit angst. Angst dat er heibel komt naar aanleiding van een ongenuanceerde uitspraak. Angst om de regie te verliezen. Vrees voor een uitlating die niet strookt met de lijn van het ministerie. Want: wij zijn één politie en zeggen dus hetzelfde.
Ik heb me gestoord aan columnisten en politici die in het verleden uithaalden naar korpschefs zoals oud-politiebaas Bernard Welten van Amsterdam. Wanneer die kritiek uitten op een politicus, kritisch waren over de eigen organisatie of een ferme statement lanceerden over een maatschappelijke kwestie, kregen ze de volle laag.
‘Het zijn uitvoerders. Ze moeten hun mond houden’ was dan het argument. Dat is eng. Net als het afstemmen of toestemming vragen.
Aalbersberg vertelde in Het Verhoor op AT5 over de verdiensten van Martha. Nuttig. Want de advocaat van Martha, Nico Meijering, bagatelliseerde na de liquidatie waarvan hij ‘kapot was’ de rol van Martha in het milieu. Meijering haalde ook uit naar justitie. En dan is het goed dat politie en justitie even terugslaan.
Regionale politiechefs weten ook beter wat in hun gebied speelt dan een landelijke baas. Het spreekt burgers meer aan: een regionale of lokale baas die zich uitlaat over een regionale kwestie. Maar ook een politiebaas die dichterbij staat, over landelijke kwesties.
De politiechefs moeten een rol spelen in het publieke debat en in de discussie over de eigen organisatie. Openlijk. Iedereen die een maatschappelijke topfunctie heeft moet zich roeren. Dat is je plicht.
Dan maar een keer een uitbrander. Dan maar een keer een ongenuanceerde uitspraak die leidt tot ophef. Discussie is belangrijk. Voor gecontroleerde ‘eenheidsworst’ kopen we niks. Dus politiechefs: laat van u horen!
De MC Bandidos heeft voet op Nederlandse bodem gezet. Sittard kent een chapter in oprichting. Hoe groot is de kans op gewelddadige confrontaties met leden van de aartsrivaal, de Hells Angels?
Politie en justitie repten drie jaar geleden van een mogelijke bikerwar in Nederland, tussen de MC Satudarah en de Hells Angels. Satudarah flirtte met leden van de Bandidos, de aartsrivaal van de Angels.
De angst voor een oorlog was een van de redenen voor een enorme focus op de outlaw-motorclubs. Deze oorlog is altijd uitgebleven. Er zijn wat schermutselingen geweest tussen individuele leden, maar een bikerwar? Nee.
Henk Kuipers
Twee maanden geleden leek er een confrontatie tussen Satudarah en nieuwkomer No Surrender te komen. Satudarah-topman Henk Kuipers maakte met zo’n 120 tot 150 leden de overstap naar No Surrender. De overstap leek een ‘slap in the face’ van de van oorsprong Molukse motorclub. Een oorlog? Nee. Wat wederzijds gebrom en irritaties. Dat wel.
Toch is het niet irreëel om in termen van bikerwars en gewelddadige confrontaties te spreken. In het Duitse Ruhrgebied vechten de Bandidos en de Angels een oorlog uit met als inzet de macht in de prostitutiesector en de drugsmarkt.
Het Ruhrgebied is strategisch belangrijk. Maandelijks komen tonnen drugs binnen via Antwerpen en Rotterdam. Een deel gaat via België en Limburg en het Duitse Ruhrgebied naar de rest van Duitsland, de Baltische Staten en Midden- en Oost-Europa.
De Fat Mexican: het honk van de Bandidos in Duisburg
Duisburg ligt op exact 103,8 kilometer van Sittard. Met de motor anderhalf uur rijden als het om een clubritje gaat. In augustus vorig jaar lieten de Bandidos hun spierballen zien in deze Duitse stad. Honderd leden van de MC sloegen de binnenstad kort en klein. Ze lieten zich vooral gelden in de rosse buurt, dat van oorsprong een Angels-gebied is.
Duizend politiemensen werden opgetrommeld om de leden in toom te houden. Bandidos-members gingen op de vuist met leden van de Angels. Politiehelikopters cirkelden boven de stad. Duisburg: 103, 8 kilometer van Sittard.
De Bandidos en de Angels bevochten elkaar in de jaren negentig in Scandinavië. Tientallen doden vielen er. De Duitsers bestempelen de gevechten tussen de clubs als een ‘Rockerkrieg’. Sindsdien is het soms vrede, maar vaak oorlog. Is de MC Bandidos een partij om serieus rekening mee te houden? Ja.
Vanmiddag sprak ik met Klaas Otto, landelijk voorzitter van No Surrender. Volgens Otto hebben de Angels en de Bandidos dit weekend op een bijeenkomst in Duisburg de strijdbijl begraven. ‘Maar in andere delen van Duitsland is er nog wel strijd tussen de motorbendes‘, zei Otto. Verwarrend allemaal. Dan weer zijn ze vrienden, dan weer elkaars vijanden. Rare jongens, die leden van de motorfietsverenigingen.
Om terug te keren naar Sittard en het gevaar van de Bandidos: neem Harrie Ramakers, de huidige voorman van de kersverse Bandidos in Nederland. Eerst Angel bij de afdeling Nomads in Limburg, daarna lid van No Surrender en nu dus ‘full’ Bandido.
Item over de Bandidos op EenVandaag radio (zie onderaan)
Dit weekend werd een bomaanslag gepleegd op zijn huis in Nieuwstadt. Als dat een boodschap was van de Angels met de strekking: ‘graag geen chapter hier’, dan staat ook Nederland wat te wachten. Maar of dit daadwerkelijk het geval was, is nog maar de vraag. Ramakers heeft nogal wat vijanden in Limburg. De aanslag kan ook uit een heel andere hoek komen.
De kans op escalatie is met de komst van de Bandidos in Nederland zeker aanwezig. De nieuwe ‘probationary chapter’ is officieel geworden met een bericht op de site van de motorclub. Dat betekent dat de afdeling in theorie kan rekenen op steun van de ‘brothers’ uit andere landen. En dat rivaliteit met de Angels kan leiden tot gewelddadige confrontaties, is wel gebleken in het buitenland.
Afwachten dus.
Maandagavond kreeg ik een mailtje van een Angel met een uitvoerige uitleg over de machtsverhoudingen in Limburg. Wat er van klopt is moeilijk in te schatten. Maar deze passage was wel opvallend en tekenend:
‘Iedereen weet dat het alarmfase 1 is bij de landelijke recherche en reguliere politie. Nu als een dolle dries reageren kan het einde betekenen van de MC wereld. Het leed is niet te overzien.
Helder is wel dat 81 dit niet zal en kan accepteren. Dat is altijd zo gezegd en bezworen.’
(Met 81 bedoelt de afzender de Hells Angels en met de ‘dolle dries’ reactie een reactie van de Angels op de komst van de Bandidos.)
Mijn visie op de komst van de Bandidos in Nederland kunt uhier horen
