Het is één van de cold case -zaken die mij het meest fascineert: de onopgeloste moord op de Groningse Els Slurink (33). Volgende week woensdag, op 21 maart, is het precies 15 jaar geleden dat ze dood werd aangetroffen in haar woning aan het Van Brakelplein in Groningen. Volgende woensdag een uitgebreid verhaal over deze zaak hier op mickvanwely.nl.
Wie heeft informatie over deze moordzaak? Graag mailen naar mickvanwely@gmail.com
Kijk voor meer cold case zaken naar de rubriek ColdCase
Aandacht voor cold case zaken in de media levert weliswaar veel tips op, maar trekt onderzoek naar een oude, onopgeloste moord niet vlot. Door ontwikkelingen op technisch vlak worden ze wel alsnog opgehelderd.
Dat blijkt uit onderzoek naar opgeloste cold case zaken in Nederland. Een rechercheur van het noordelijke rechercheteam keek bij zes korpsen in Nederland naar de manier waarop onopgeloste, zware misdrijven werden opgelost.
Cold case zaken worden vooral opgehelderd door ontwikkelingen op het gebied van techniek. Soms zijn er getuigen die na jaren gezwegen te hebben, alsnog gaan praten. Media-aandacht genereert wel tips, maar tot een doorbraak leidden ze voor zover bekend niet.
Toch blijven de cold case teams graag samenwerken met media. Ook tips die niet voor een doorbraak zorgen kunnen nieuwe inzichten geven. En bovendien is het natuurlijk mogelijk dat in de toekomst wel een keer de gouden tip over een onopgeloste, oude zaak binnenkomt.
Sinds 2000 zijn in Groningen,Drenthe en Friesland (die één gezamenlijk cold case team hebben) acht moord- en doodslagzaken die jarenlang vastzaten, opgelost. Bij één heropend onderzoek bleek de verdachte van een dubbele moord in Groningen al dood.
De meest recente opgeloste oude, opgeloste moord is die op de Drentse Andrea Luten uit 1993. Voor de moord werd in 2010 na een dna-match een man uit Hoogeveen aangehouden en veroordeeld.
Het aantal onopgeloste moord- en doodslagzaken in het Noorden neemt de laatste jaren toe. Tussen 2000 en 2006 kregen de drie korpsen er drie cold case zaken bij. In de laatste zes jaar waren dat er vijf. Een zesde onopgeloste moord, de liquidatie van de Leeuwarder Tevfik Igli (2008), is niet opgenomen in het cold case rijtje. Het onderzoek naar de moord op de Groninger Nico Leeuwe in september 2011 loopt nog.
Dit artikel is een gedeelte van een groot bijlageverhaal dat vandaag (10 maart 2012) in Dagblad van het Noorden is te vinden.
Voor meer verhalen over onopgeloste moord- en doodslagzaken: hier
Cold case in het Noorden
De lijst met onopgeloste misdrijven van het noordelijke cold case team telt 26 namen. Zeven onopgeloste moord- en doodslagzaken en een verkrachtingszaak uit het Noorden werden in het afgelopen decennium alsnog opgehelderd. Voor de duidelijkheid: er zijn onopgeloste moordzaken die (nog) niet op de cold case-lijst van de recherche staan. Of het onderzoek loopt nog, of er is besloten om de zaak niet op de lijst te zetten (Tevfik Igli in Friesland bijvoorbeeld).
Acht opgelost, nog 25 te gaan
Simone de Laat, Ferwerd (Fr) 1989: vermoord
Het ging best goed met de overvallen in het Noorden. Na de forse piek in 2010, was er een daling in 2011.Vrijwel overal in Nederland. Supermarkten werden ook minder vaak beroofd.
Sinds eind vorig jaar zijn de ‘supers’ ineens razend populair bij de overvallers. Negen bedrijven in Groningen en Drenthe waren de klos in de afgelopen 12 weken. Gisteravond overvielen mannen de C1000 in Dwingeloo.
Net als bij de overval in Roden eind februari, waarbij 15 (!) personeelsleden werden gegijzeld, drongen de overvallers via de achterdeur tegen sluitingstijd het bedrijf binnen. Dit keer werd ‘slechts’ één persoon gegijzeld. Wat kun je doen tegen de overvallers? Niet zo heel veel, want ze komen toch. Waar geld is, komen overvallers.
Wat opvalt bij de nieuwe reeks overvallen, is dat het om grote objecten gaat met veel getuigen. Dus met een grote impact. Naast de supermarkten werden drie gokhallen in Groningen beroofd. Voor ongeveer de helft van de overvallen zijn verdachten opgepakt.
Nieuwe ontwikkeling in OM contra forensisch specialist
Zijn naam doet denken aan de legendarische Dr. Strangelove, het karakter uit de gelijknamige film van regisseur Stanley Kubrick. Maar Dr. Spendlove is geen personage uit een film. Hij is forensisch patholoog en deskundige bij rechtszaken. Aanvankelijk ingeschakeld door justitie én advocaten, maar vorig jaar op een zijspoor gezet door het college van procureurs-generaal. De top van het OM.
De afdelingen van het OM mogen geen gebruik meer maken van de specialist in niet-natuurlijke doodsoorzaken, omdat de in Zwitserland wonende forensisch specialist onbevoegd zou zijn. Hij staat niet ingeschreven in de landelijke artsenfederatie KNMG.
Nederland kent geen opleiding tot forensisch patholoog, alleen tot klinisch patholoog. En die studie heeft Spendlove niet gevolgd. De specialist rondde wel in Duitsland en Zwitserland een specialistische opleiding tot forensisch patholoog af. ‘Verwarring om papiertjes’, noemt zijn advocaat Esther Vroegh het.
Dit leek allemaal eerst geen enkel probleem. Totdat Spendlove zich bij contra-expertises in opdracht van het OM kritisch uitliet over het Nederlands Forensisch Instituut (NFI). Onder meer bij de babylijkenzaak in Geleen. Spendlove zei dat het NFI onzorgvuldig was geweest en fouten had gemaakt. Maar kritiek op het NFI ligt gevoelig. Hét forensisch onderzoeksinstituut van justitie had aanvankelijk een monopoliepositie in Nederland en drijft op overheidsgeld.
Spendlove wordt door de top van het OM beschuldigd van valsheid in geschrifte en misbruik van zijn titel. Maar een datum voor een zitting laat maar op zich wachten. Intussen zit Spendlove zich thuis te verbijten. Hij is in feite, zo voelt hij dat, ‘kalt gestellt’ door het OM vanwege zijn kritische houding. Wat wil het OM nou? Vroegh en Spendlove hebben al maanden niets gehoord. Ze zijn het zat.
Deze week is een brief naar het college van PG’s gegaan. Vroegh wil per direct weten van de top van justitie of er een zaak tegen Spendlove komt of niet. Blijft het stil van de kant van het OM, dan verzoekt ze de rechtbank van Rotterdam om beëindiging van de strafzaak/vervolging. Het OM is aan de beurt. Heeft de top van justitie gebluft in de hoop dat Spendlove capituleert of staat het OM sterk en laat justitie het tot een zitting komen?
Wordt vervolgd.
Bij forensisch onderzoek in de dubbele moordzaak van Leendert en Lisa van der Lei (Groningen, 1991) stelde een NFI-medewerker zich kritisch op. Deze Eikelenboom begon later een eigen bureau, IFS. Nog zo’n luis in de pels van het OM.
Van de polder even naar de Verenigde Staten. Waar veel wat niet normaal is, normaal is. Maak kennis met Phoenix Jones en Purple Reign. Een betrekkelijk nieuw fenomeen in Seattle. Met z’n tweeën bestrijden ze de misdaad. Net Batman & Robin, maar dan ‘for real’. Phoenix Jones is uitgerust met een soort Ninja Turttles outfit (een heus kogelvrij vest) en een masker. Aan zijn middel hangen een bus pepperspray en een stroomstootwapen. Mag allemaal daar in de VS. Het dynamische duo is te zien in een documentaire deze week op National Geographic. Een drugsdealer is de klos als Jones en Reign zijn pad kruisen. Als je nou door een politie op heterdaad wordt betrapt, ok. Maar door een vent in een maillot met een soort Batman masker op? Phoenix Jones & Purple Reign. Misschien wat voor Teeven & Opstelten om over na te denken.
‘Kleine wasjes, grote wasjes. Stop maar in de wasmachine’. Hit uit 1981. Deze broeken waren ook bestemd voor een wasserij, maar voor een heel ander type wasserij: een coke-wasserij. De exporteurs impregneren in het land van herkomst de cocaïne in kleding, briefpapier, cacao of soms zelfs schilderijen. In het land van bestemming wordt de cocaïne middels een chemisch proces in een laboratorium of cokewasserij teruggewonnen. Leuk zo’n proces, maar het geeft wel een enorm troep. De labs zijn levensgevaarlijk vanwege ontploffingsgevaar en giftige gassen. Maar goed: aan het slikken van bolletjes zitten ook nadelen..
Zojuist gehoord dat Javier S. weinig spraakzaam is bij de recherche. De verdachte van de moord op de Veendammer Ertas Cakici heeft nog geen bekentenis afgelegd. Na bijna twee weken van verhoor. Cakici werd op 4 februari doodgeschoten in café Het Kleine Kroegje in Groningen. De schutter schoot vanaf de deuropening van het café op de bezoeker. Zie Een schietwonder in een klein kroegje.
Met vermoedelijk een automatisch geweer schoot een man op 4 februari 2012 de Veendammer Ertas Cakici (35) dood in een café in Groningen. Ik heb er wel eens gezeten. Een kroegje van zo’n 25 vierkante meter. Vandaar ook de naam Klein Kroegje. Het is een wonder dat er niet meer mensen gewond raakten.