(lees hier het vervolg)
Weer een succes voor het DNA-verwantschapsonderzoek. Nadat de methode dit najaar een match en bekentenis opleverde bij de dubbele moord op Henk Opentij en Mary Run uit Amsterdam, is er nu de match bij de zaak Marianne Vaatstra. Bijzonder is dat de verdachte meteen in de groep zat van mensen die DNA afstonden.
De politie moet nog flink aan de bak. Met een match is een zaak voor 98 procent opgelost, maar nog niet helemaal. Het DNA dat op lichaam van Marianne Vaatstra is gevonden matcht met het DNA van Jasper S. (45), maar om verkrachting en moord te bewijzen is aanvullend onderzoek nodig. Een bekentenis zou al een stap in de goede richting zijn.
De moordenaar van Andrea Luten bekende in 2010 meteen de moord op de tiener uit Ruinen (Drenthe) toen hij na 17 jaar op basis van een DNA-match werd opgepakt. Verdachte Henk F. voelde zich opgelucht toen hij de moord bekende.
Dat lag anders bij Ron P. , die werd opgepakt voor de moord op Christel Ambrosius uit Putten. Hij ontkende iets met de zaak te maken te hebben. Beide liepen overigens tegen de lamp
toen ze een vriendin mishandelden en daarom DNA af moesten staan.
Een match is dus geen garantie voor een bekentenis.
Zoals de recherche vermoedde, komt de verdachte uit de directe omgeving van de plaats delict: Oudwoude. Bijzonder is wat een psychiater heeft gezegd over S. toen die hem onderzocht naar aanleiding van een aanhouding voor joyriding drie jaar geleden.
S. scheurde met een auto van een ander rond in de omgeving van Oudwoude. Hij werd achtervolgd door de politie en reed 140 waar hij tachtig mocht rijden. En honderd waar dertig toegestaan was. S. zei later bij de rechter dat hij zich niets meer van het voorval kon herinneren.
De psychiater opperde dat er mogelijk sprake was van een ‘dissociatieve stoornis’. Een stoornis waarbij iemand van alles doet, zonder dat hij echt beseft wat hij doet.
Vaak is er sprake van geheugenverlies. De persoon is zich echter niet bewust van de gaten in zijn geheugen. Vluchtgedrag is kenmerkend bij mensen die aan deze aandoening lijden.
Als Jasper S. inderdaad de dader is, speelde deze stoornis ook een rol in 1999 in het weiland bij Veenklooster? En kan het zijn dat iemand die zo’n weerzinwekkende moord pleegt, echt niet weet wat hij doet en wat de gevolgen zijn?
Misschien was de geconstateerde stoornis drie jaar geleden wel een gevolg van de moord in 1999. Stress, trauma of een hersenbeschadiging zijn oorzaken van de aandoening. Ik kan me ook voorstellen dat Jasper S. simpelweg schrok van de politie omdat hij bang was gepakt te worden voor de moord op Vaatstra.
De vraag die mij vooral bezighoudt is: hoe kan iemand die een zestienjarige verkracht en vermoord, zich 13 jaar lang stilhouden? De dader was bewapend. Sneed de keel door van Marianne. Dat lijkt niet op een uit de hand gelopen ruzie. Dat gedrag past bij iemand die vaker gewelds- of zedendelicten pleegt.
En toch zat het DNA van de dader kennelijk niet in de databank. En lijkt het erop dat de dader zich één keer liet gaan. Met verschrikkelijke gevolgen.
(noot: tekst is op 20/11 licht aangepast na gesprek met psychiater)
Lees hier en hier meer over het succes van DNA/ en DNA-verwantschapsonderzoek
Informatie over de 45-jarige verdachte Jasper S.? Of gewoon reageren? mail naar: mickvanwely@gmail.com