De politie in Noord-Brabant heeft vanochtend een man opgepakt voor de moord op Yvon Pfaff uit Ochten. Het lichaam van Pfaff werd op 22 juni gevonden in een uitgebrande auto in Sint Michielsgestel .
De verdachte is een 33-jarige man uit Maurik. Hij werd thuis opgepakt. Over de achtergronden van de verdachte en het mogelijke motief wil de politie Oost-Brabant niets zeggen.
De moord op Pfaff had alle schijn van een professioneel uitgevoerde liquidatie. Of het inderdaad gaat om een afrekening in het criminele circuit moet nog blijken.
De Haagse rechtbank heeft staatssecretaris Teeven een tik op de vingers gegeven. Die heeft bij de beoordeling van een gratieverzoek van een levenslanggestrafte, steken laten vallen. En het ontbreekt ten onrechte bij de gedetineerde aan perspectief op vrijlating.
De voorzieningenrechter deed gisteren uitspraak in een kortgeding dat door Loi Wah C. (56) en zijn Groninger advocaat Mathieu van Linde was aangespannen. C. zit sinds 1987 vast voor een viervoudige moord in Rotterdam en is één van drie mannen die al langer dan 25 jaar gedetineerd zijn. Hij verblijft nu in de PI Veenhuizen.
C. en Van Linde eisten directe vrijlating na afwijzing van het vijfde gratieverzoek van C. Volgens Van Linde ontbreekt ieder reëel perspectief op vrijlating en is de staat nog niet begonnen met resocialisatie-activiteiten voor C. En dat is in strijd met Europese jurisprudentie.
De Haagse rechter bepaalde niet dat C. onmiddellijk op vrije voeten moet komen, maar eiste wel van de staat dat er binnen twee weken een begin moet worden gemaakt met resocialisatie-activiteiten die gericht zijn op terugkeer van de gedetineerde in de maatschappij.
Lees meer over C. in Levenslang
Het Europese Hof bepaalde onlangs dat er altijd perspectief moet zijn op vrijlating en dus resocialisatie. Teeven stelt dat levenslang levenslang is en dat daarom resocialisatie niet aan de orde is.
De rechter oordeelde gisteren dat de staatssecretaris bij het beoordelen van het gratieverzoek een resocialisatierapport had moeten meewegen. Maar dat is er dus niet. De advocaat moet, als dit rapport er alsnog ligt, een nieuw gratieverzoek indienen met de bevindingen van het resocialisatierapport.
Het Haagse gerechtshof dat moet adviseren over de gratieverzoeken, heeft in de beoordeling van het vijfde verzoek al aangegeven in te willen stemmen met het gratieverzoek. Het deed dat nog niet, omdat er nog geen resocialisatierapport lag.
Het is niet voor het eerst dat Teeven op de vingers wordt getikt door een rechter over levenslang. Het gebeurde ook al bij de levenslanggestrafte Cevdet Y. Zo weigerde Teeven Y. op onbegeleid verlof te sturen na eerder begeleid verlof. De rechter in Den Haag stelde dat dit onrechtmatig was. Ook de Raad voor de Strafrechtstoepassing en Jeugdbescherming (RSJ) tikte het ministerie al op de vingers in levenslang-zaken.
De uitspraak van de rechter kan grote gevolgen hebben voor de tenuitvoerlegging van de straf levenslang in Nederland.
De tot levenslang veroordeelde Loi Wah C. heeft van de 37 tot levenslang gestraften in Nederland de meeste gratieverzoeken ingediend. Hij zou al in 2009 in vrijheid gesteld moeten zijn.
In de bajes Norgerhaven in Veenhuizen stond op de afdeling van C. jarenlang een planbord met daarop de datum waarop hij vrij zou komen: 5 december 2009. Een datum die ook op de registratiekaart van de penitentiaire inrichting stond. Een jaar of tien geleden werd de datum op het bord en het kaartje verwijderd.
C. werkte in Veenhuizen lange tijd als kantinebaas
Het is symbolisch voor het gekenterde beleid bij het ministerie van Justitie over de tenuitvoerlegging van de straf levenslang. Voorbereiding op terugkeer in de samenleving zoals vroeger? Niet nodig. Levenslang betekent zitten tot de dood. Daarin is het departement kraakhelder.
C. zit sinds oktober 1987 vast. Hij werd in 1989 door het Haagse hof veroordeeld tot levenslang voor de moord op het gezin Tang in Rotterdam. Een beestachtig delict, waarbij een baby, een peuter en hun ouders werden doodgestoken. C. heeft een gedeeltelijke bekentenis afgelegd. Hij zou de daders binnen hebben gelaten, maar niet gestoken hebben.
De Chinees is een van de drie levenslang gestraften die al meer dan 25 jaar vastzitten. Behalve C. zijn dat drievoudig kindermoordenaar Koos H. uit Den Haag en Cevdet ’Ted de Turk’ Y., die zes cafébezoekers doodde in Delft.
Cevdet Y.
C. is de enige ‘levenslange’ die in een tbs-kliniek verblijft. Onlangs bepaalde de rechter dat hij op onbegeleid verlof mag. Het ministerie probeert al jaren het verlof van Y. te blokkeren. Het werd op de vingers getikt door de Raad voor de Strafrechtstoepassing en Jeugdbescherming. Die maakte gehakt van de halsstarrige houding van de staatssecretaris van Justitie.
Het ministerie schermt met nabestaanden van C., die fel tegen vrijlating zijn. Het gaat om twee tweede-en derdegraads familieleden. C. heeft aangegeven dat hij na vrijlating bereid is om naar Hongkong te vertrekken. De impact van zijn vrijlating zou dan minder groot zijn.
Met het openen van een chapter in de gemeente Emmen, hebben de Hells Angels hun positie in Noord-Nederland verder verstevigd. De outlaw-motorclubs zijn nu flink vertegenwoordigd in Groningen, Drenthe en Friesland.
De club MC Outsiders uit Klazienaveen (gemeente Emmen) droeg al de roodwitte kleuren en gold als supportclub van de Angels. Leden bezochten al enige tijd de chapter van de Angels in Kampen en werden lid. Nu is de MC Outsiders een volwaardige chapter van de Angels geworden. Op de internationale website van de Hells Angels wordt de afdeling erkend.
De Angels kennen nu twee chapters in Noord-Nederland: in Harlingen en Emmen. Verder zijn er zes supportclubs. Dat zijn vier chapters van de Red Devils in Friesland, de MC Waardeloos in Finsterwolde en de Flying Eagles in Oude Pekela.
Bijna alle zogenaamde 1 % MC’s zijn nu met meerdere afdelingen in het Noorden vertegenwoordigd. No Surrender, Satudarah, Black Sheep, Vetetans en de Hells Angels. Alleen de MC Bandidos heeft er nog geen chapter. De club zou wel bezig zijn met de oprichting van een afdeling in Oost-Groningen.
Zaterdag in Dagblad van het Noorden: De roerige wereld van de MC’s in Emmen
Met de liquidaties van twee mannen in Zwolle en Amsterdam gisteren, zijn er dit jaar al meer afrekeningen geweest dan in heel 2013. Voor slechts twee van de (zeker) 15 zaken zijn verdachten opgepakt.
Gisterochtend werd in Zwolle horecaman Robert Voorhorst in zijn auto doorzeefd met kogels. Hij overleed op weg naar het ziekenhuis. In Amsterdam vond de politie een doodgeschoten crimineel in een wagen in de Pisuissehof. Volgens Het Parool speelde het slachtoffer een rol in het Amsterdamse onderwereldconflict over een partij coke in Antwerpen.
In de afgelopen tien jaar daalde het aantal moord- en doodslagzaken in Nederland met grofweg dertig procent. Dat maakt de golf aan liquidaties in 2011, 2012 en 2013 extra bijzonder.
Een verklaring? Een groot deel van de slachtoffers, zoals topcrimineel Martha, speelde een rol in het ‘Mocro-maffia conflict’ in Amsterdam. In het Parool staat een helder overzicht van de liquidaties die gerelateerd zijn aan deze ruzie. In het onderstaand eigen overzicht zijn de afrekeningen die waarschijnlijk te maken hebben met dit conflict, gemarkeerd met een sterretje.
Maar ook de verharding van het criminele milieu en de spanningen in het zuiden van Nederland spelen een rol. In Brabant en Limburg werden dit jaar zeker drie mensen geliquideerd. Er zijn nog eens drie moordzaken in dit gebied waarbij sprake zou kunnen zijn geweest van een liquidatie.
Afrekeningen in het openbaar waarbij soms zoveel geweld wordt gebruikt dat ook omstanders gewond raken of gevaar lopen, zijn van alle tijden. Kunstenaar Rob Scholten werd in 1994 in Amsterdam bijna opgeblazen door een granaat onder zijn auto. Die was waarschijnlijk bedoeld voor iemand anders. Een bom in een plastic zakje aan de deur van zijn woning in Alkmaar, maakte een einde aan het leven van drugscrimineel Jaap van der Heijden. Het zijn maar wat voorbeelden.
Voor slechts twee van de 15 zaken (en 19 met de vier mogelijke liquidaties meegerekend. Zie onderaan overzicht) zijn verdachten opgepakt. Onderzoeken naar afrekeningen zijn complex en zeer tijdrovend.
Bij zeker drie moorden uit het liquidatieoverzicht houdt de politie rekening met een persoonsverwisseling. Zo werd op Nieuwjaarsdag in Berkel en Rodenijs GGZ-directeur Rob Zweekhorst geliquideerd. Mogelijk verwarde de schutter hem met een crimineel die erg op hem leek.
(UPDATE: bij de moord op Robert Voorhorst lijkt volgens de politie een persoonsverwisseling toch onwaarschijnlijk, zo maakte het OM vrijdag 12 september bekend)
Liquidaties 2014 (en meest waarschijnlijke achtergrond)
01/01 Rob Zweekhorst, Berkel en Rodenijs, op straat doodgeschoten: persoonsverwisseling?
04/01 Ayjas Göraler, Amsterdam, op straat doodgeschoten: onduidelijk
20/01 Mohammed Alarasi, Amersfoort, op straat doodgeschoten: conflict in drugssfeer
31/01 Tarik El Idrissi, Amsterdam, op straat doodgeschoten: criminele circuit
20/02 Alexander Gillis, Zaandam, op straat doodgeschoten: criminele circuit
22/02 Gintas Macionis, Amsterdam, bij eigen woning doodgeschoten: criminele ciruit
27/02 Ernesto Pistone, Eindhoven, op straat doodgeschoten: criminele circuit of relatiesfeer
22/03 Mohammed al Mayouri *, Amsterdam, op straat doodgeschoten: conflict in drugssfeer
01/04 Adam Cokicly, Eindhoven, in snackbar doodgeschoten: onduidelijk
14/04 Rinus Moerer, Steenbergen, op straat doodgeschoten: conflict in drugssfeer
22/05 Gwenette Martha*, Amsterdam, op straat doodgeschoten: conflict in drugssfeer
13/07 Stefan Eggermont*, Amsterdam, in auto doodgeschoten: persoonsverwisseling?
18/08 ‘Derk’ van der Meijden*, Amsterdam, op straat doodgeschoten: conflict in drugssfeer
03/09 Robert Voorhorst, Zwolle, in auto doodgeschoten: onduidelijk
03/09 Massod Hosseini*, Amsterdam, in auto doodgeschoten: conflict in drugssfeer
Naast deze 15 zaken zijn er nog vier moorden waarbij er sprake lijkt van een afrekening. Zo werd in juni in een uitgebrande auto in St. Michelsgestel het lichaam van de omgebrachte Yvon Pfaf gevonden.
Donderdagmiddag om 12 uur: aandacht voor de liquidatiegolf in het radio1 programma DeNieuwsBV. En kijk naar ‘Wildwest in een woonwijk’ bij Editie NL.
Bronnen: eigen archief en netwerk, Het Parool, AD en De Stentor
Rechercheurs van vijf politie-eenheden komen vandaag bijeen in Leusden om ervaringen en informatie uit te wisselen over de grootschalige mishandeling van paarden in Nederland.
De rechercheurs krijgen tips van de bekende profiler Carlo Schippers en politiemensen uit Twente. Die waren tussen 2000 en 2005 betrokken bij het onderzoek naar de Beul van Twente, Rudolf Kasebier. De man uit Enschede verminkte tientallen paarden en schapen en ging over op mensen.
Bijzonder is dat gisteren in Hoevelaken een paard werd verminkt op klaarlichte dag en in de nabijheid van mensen. Neemt de dader meer risico om de kick van het mishandelen te vergroten? Een bekend fenomeen bij paardenbeulen en seriebrandstichters.
De jager op zoek naar ‘prooi’
Opengesneden magen bij schapen, bewerkte genitaliën bij paarden en meegenomen geslachtsdelen bij beide diersoorten. Twente was aan het begin van dit millennium vier jaar lang in de greep van een dierenbeul.
De schrik van boeren en paardenliefhebbers kon door laks en slecht gecoördineerd optreden van de politie ongehinderd te werk gaan. Zo werd er nauwelijks of niet tactisch en forensisch onderzoek gedaan op de plaatsen delict.
De opsporingsdienst FBI in Amerika onderschrijft al sinds 1970 dat personen die gewelddadig gedrag vertonen tegen dieren, ook gewelddadig gedrag vertonen jegens mensen. Dit wordt de cruelty-link of wreedheidsverband genoemd.
De meeste (serie)moordenaars die de FBI onderzocht, bleken in hun jeugd op grote schaal dieren te hebben mishandeld. De gemeenschappelijke noemer tussen plegers van geweld tegen mensen en dierenbeulen is de kick op de weerloosheid van het slachtoffer.
Eind april werd een man uit Assen opgepakt voor het mishandelen en doden van dieren op kinderboerderijen eerder dit jaar in Assen. Ook de psychiater die de man onderzocht wees op het gevaar dat de man met ernstige psychiatrische problemen op mensen over zou kunnen gaan.
Compositietekening van de ‘Beul’ uit 2004
De Amerikaanse gedragswetenschapper Frank Ascione waarschuwde in september 2013 in Trouw dat de dierenbeul in Twente zich ook zou gaan richten op mensen. Hij had gelijk. De ‘Beul’ bleek toen al nachtelijke aanvallen uit te voeren op nietsvermoedende fietsers. In 2003 vermoordde hij de slapende zwerver Frank Storm. Net als bij de paarden en schapen die hij verminkte, castreerde hij Storm.
De politie schakelde uiteindelijk een ‘profiler’ in: iemand die op basis van het karakter van de gepleegde misdaden, de werkwijze van de dader en beschikbare kennis over plegers van soortgelijke delicten een schets maakt van de mogelijke verdachte.
Carlo Schippers, die een profileropleiding bij de FBI had gevolgd, stortte zich op de Twentse mishandelingen. Samen met een professor dierengeneeskunde en de recherche. Ze maakten een profiel van de mogelijke verdachte en schatten in waar hij woonde. Het profiel werd vergeleken met veroordeelde sadisten en geweldsplegers die in dit gebied woonden.
Zo kwam het team uit bij de Enschedeër Rudolf K. (49), een tbs’er die tijdens zijn verloven op zoek ging naar ‘prooi’, zoals hij later bij de politie omschreef. In zijn vrieskist vond de politie talloze afgehakte penissen van paarden en schapen waar K. seks mee had.
K. had een ongekend zwaar zedenverleden. De man was sociaal erg onhandig en kon zo niets met zijn seksuele gevoelens. De frustratie botvierde hij op mensen en dieren. K. werd veroordeeld tot levenslang in 2005.
Seriebrandstichters, bandenprikkers, autokrassers en dierenbeulen handelen ook vaak vanuit een schreeuw om aandacht. Ze lijden aan borderline en vertonen narcistische kenmerken.
FBI: seriemoordenaars begonnen met dieren
Schippers mag niets zeggen over het huidige onderzoek, maar kan wel in algemene zin vragen beantwoorden. Is het mishandelen van paarden een delict dat veel voorkomt of bestaat de kans bij zo’n grote reeks van zaken zoals nu, dat er één persoon voor verantwoordelijk is?
,,Er zijn zeker geen talloze paardenmishandelaars. Het is een redelijk uniek delict. Over dergelijke misdrijven is weinig bekend, omdat deze feiten relatief weinig voorkomen. Er is vrijwel geen literatuur over en ook weinig ervaring bij politie. Dat geldt voor zowel Nederland als andere landen.’’
In het afgelopen jaar zijn tientallen gevallen van paardenmishandeling gemeld. Verspreid over het hele land. Kan het werkterrein van een beul zo groot zijn? ,,Personen die dieren die in de vrije natuur staan mishandelen, doen dat in een gebied waarin ze vertrouwd zijn. Het meest voor de hand ligt een dader die lokaal opereert.’’
Schippers kijkt als profiler of er overeenkomsten zijn tussen gepleegde delicten. ,,Herkenning van seriematigheid begint meestal met de constatering dat er meer dan te verwachten meldingen worden gedaan over een bepaald misdrijf.’’
Daarna ontstaat de vraag op welke wijze kan worden vastgesteld dat meerdere delicten door de dezelfde dader zijn gepleegd.
,,Meestal betekent dat het nader bestuderen van specifieke omstandigheden van de gepleegde feiten. Bij bankovervallen zijn dat andere eigenschappen dan bij moorden of zedendelicten. Gedragskundige vergelijking speelt een belangrijke rol, waarbij we kijken naar de gedragingen van de dader en wat daaruit kan worden opgemaakt over zijn motief en eigenschappen en de specifieke manier waarop de delicten worden gepleegd.’’
Dat een dader doorgaat totdat hij gepakt wordt, zoals vaak wordt gesuggereerd in films en tv-series, is volgens Schippers niet waar. ,,Er kunnen allerlei redenen zijn om te stoppen. Denk aan de angst om gepakt te worden, het ‘niet meer leuk vinden’ van het delict of het beginnen van een relatie die de aandacht van het plegen van bijvoorbeeld het mishandelen kan afleiden.’’
Stichting Zinloos Geweld Tegen Dieren heeft een beloning uitgeloofd
Wat leert de zaak in Twente? Dat je dierenbeulen die een seriematigheid vertonen zeer serieus moet nemen en dat gedegen onderzoek van begin af aan broodnodig is. Sporenonderzoek op de plek waar een dier is mishandeld, kan cruciaal bewijsmateriaal opleveren. Zoals tape, een scherp voorwerp of stokken met dader-DNA die door de verdachte zijn gebruikt bij het mishandelen.
De politie Noord-Nederland laat weten dat een speciaal team van tien personen zich bezighoudt met de mishandelingen. Ook de dierenpolitie is bij het onderzoek betrokken. De Stichting Zinloos Geweld Tegen Dieren, opgericht door een man wiens paard in Twente werd mishandeld, heeft een beloning van 11.000 euro uitgeloofd voor de gouden tip.
Deze week begon in de Verenigde Staten het proces tegen de ‘digitale drugslord’ uit Woerden, Maikel S. (23). De handelaar op het Marktplaats voor drugs en wapens, Silk Road, verdiende miljoenen euro’s aan de online verkoop van xtc, coke en mdma. In augustus 2013 werd hij gepakt in de VS.
Silk Road werd door de FBI uit de lucht gehaald, maar sindsdien is de online-handel alleen maar zwaar toegenomen. Met meer en betere websites. Lees hier mijn reportage/onderzoek van vier pagina’s over de online drugshandel. Met een praktijkvoorbeeld! (open hieronder de pdf’s)
Grote criminelen verplaatsen zich van de Randstad naar Zuid-Nederland. De criminaliteit neemt er toe, zei korpschef van de Nationale Politie Gerard Bouman in juli. Hij ziet een lichte stijging van het aantal liquidaties in het zuiden. Getallen noemde hij niet. Hoeveel zijn het er eigenlijk?
Een eigen analyse van drie jaar moord- en doodslagzaken (mei 2011-mei 2014) in Noord-Brabant en Limburg leert dat er 28 moorden of vermissingen plaatsvonden in het criminele circuit. Dat is bijna een derde van het totale aantal misdrijven met dodelijke afloop in het landsdeel.
Het grootste gedeelte van deze moorden, zeker 16 zaken, is te bestempelen als liquidatie, waarbij de definitie ‘een afrekening of het doelbewust uit de weg ruimen van iemand in het criminele circuit’ geldt.
Per jaar worden er in Nederland gemiddeld 8 tot 10 mensen geliquideerd. In drie jaar tijd zijn dat zo’n dertig zaken. De helft van de liquidaties werden dus gepleegd in Zuid-Nederland.
Is het aantal gestegen in de laatste jaren? In 2001, 2002 en 2003 werden in de twee provincies 14 liquidaties gepleegd. Zo’n 18 moorden vonden plaats in het criminele circuit. Er is wat betreft de liquidaties dus een lichte stijging te zien. Die is relatief groter, omdat het aantal moord- en doodslagzaken sinds 2000 met iets meer dan 30 procent is afgenomen.
De tien meest spraakmakende liquidaties in Limburg en Noord-Brabant
2/10/2011 In Spoordonk (Br) wordt het lichaam van de Amsterdamse crimineel Senol Tuna (49) in de kofferbak van een uitgebrande auto gevonden
17/4/2012 In Waalwijk (N-Br) wordt drugscrimineel Toon Damen (47) doodgeschoten op straat
17/11/12 Eindhoven (N-Br): de 41-jarige drugscrimineel Aron de Jong wordt voor zijn huis geliquideerd
1/3/13 Eindhoven (N-Br): Jan van Wanrooy (29) wordt doodgeschoten in zijn auto op een woonwagenkamp: de politie vermoedt een conflict in de wietteelt
12/7/13 Veghel (N-Br), 26-jarige kickbokser Volkan Duzgun wordt in zijn auto doodgeschoten. Hij was betrokken bij de schietpartij eerder op een kickboxgala in Zijtaart
22/2/14 Huijbergen (N-Br), Gintas Macionis (37) wordt neergeschoten bij zijn huis. Macionis zat in de wietteelt
1/12/12 Maastricht (Li), de 28-jarige Soufian Lahnstein wordt doodgeschoten. Hij was actief in het drugsmilieu
27/2/14 Eindhoven (N-Br), voor zijn huis wordt de 33-jarige crimineel Ernesto Pistone doodgeschoten
1/4/14 Eindhoven (N-Br), in zijn snackbar wordt Adem Cokicli (39) door een man met een bivakmuts doodgeschoten. De politie spreekt van een gerichte actie
14/4/14 Steenbergen (N-Br), drugscrimineel Rinus Moerer (68) wordt in zijn auto geliquideerd
Naast de 16 liquidaties (in één geval was het slachtoffer een vrouwelijke drugscrimineel) zijn er uit de hand gelopen ‘ripdeals’ of berovingen in de drugssfeer, doden die werden gevonden in panden met wietkwekerijen, ruzies met een dodelijke afloop en vermissingen waarbij de politie een drugsachtergrond vermoedt.
DeNieuwsBV op radio 1
Waarom zoveel drugscriminaliteit in het zuiden? En is het een nieuw fenomeen? Luister hier naar een item op radio 1 (De Nieuws BV) over de liquidaties en de situatie in het zuiden die compleet uit de hand loopt. De burgemeesters morren terecht.
Bronnen: eigen archief en moord/doodslagoverzichten Elsevier.
Spong Advocaten heeft een belangrijke overwinning geboekt bij het Haagse Hof in een proces rond de bevoorrading van coffeeshops. Lees hier een samenvatting van de zaak (bron, met toestemming: website SpongAdvocaten)
Het gerechtshof Den Haag heeft het openbaar ministerie (OM) niet ontvankelijk verklaard in haar vervolging van drie coffeeshops wegens de bevoorrading aan de achterdeur. Het hof stelt dat ieder strafrechtelijk belang bij de vervolging ontbrak en ontzegde het OM zijn vervolgingsrecht.
Eerder verklaarde de rechtbank in Den Haag de shops wel schuldig maar legde aan hen geen straf op, een zogenaamd rechterlijk pardon. Ook toen speelde het hypocriete beleid van de Nederlandse overheid waarbij coffeeshops wel softdrugs mogen verkopen, maar ze niet mogen inkopen of op voorraad hebben, een belangrijke rol.
Advocaat Sydney Smeets
De rechtbank vond onder die omstandigheden dat wellicht formeel aan de vereisten van strafbaarheid was voldaan, maar dat het niet paste een straf op te leggen voor de noodzakelijke bevoorrading van de shops.
Het gerechtshof Den Haag rekent nu met niet mis te verstane bewoording af met de vervolging door het OM. Het arrest is opmerkelijk omdat de Hoge Raad eerder dit jaar een arrest van datzelfde hof casseerde.
In de zogenaamde Checkpoint-zaak vond de Hoge Raad dat onvoldoende gemotiveerd was
Coffeeshop Checkpoint
waarom het hof het OM niet-ontvankelijk verklaarde. Met dit arrest wordt duidelijk dat rechters niets zien in het hypocriete beleid. Te hopen valt dat het Amsterdamse hof, dat in de Checkpoint-zaak op 16 juli aanstaande arrest zal wijzen, de lijn van haar Haagse collega’s zal voortzetten: als er een schaap over de dam is volgen er meer.
Coffeeshops moeten zich houden aan de zogenaamde AHOJG-criteria. Daarin is opgenomen dat de shops op ieder willekeurig moment niet meer dan 500 gram softdrugs in de shop aanwezig mogen hebben als handelsvoorraad.
De gedoogvoorwaarden bepalen echter niets omtrent het maximale aantal klanten, zodat impliciet tussentijds aanvoer wordt gedoogd. De shops hebben zich altijd aan deze criteria gehouden. Dat sprake was van impliciet gedogen van de achterdeur blijkt ook uit het feit dat de coffeeshophouder altijd belasting heeft betaald en de gemeente inzage in zijn steeds goedgekeurde administratie heeft gegeven.
Het hof verwijt het OM verder dat er geen goede reden was om na jarenlang van de achterdeur weggekeken te hebben, juist nu tot vervolging over te gaan: ‘in de prioriteitstelling was geen, althans geen aan de verdachte kenbaar gemaakte, wijziging gekomen.’
De conclusie luidt dan ook:
‘De hiervoor genoemde feiten en omstandigehden tezamen maken dat (voortzetting van) de vervolging onverenigbaar is met de beginselen van een goede procesorde, waaronder rechtszekerheid, evenredigheid, zorgvuldigheid, en het verbond van willekeur om de redenen dat geen redelijk handelend lid van het openbaar ministerie heeft kunnen oordelen dat met (voortzetting van) de onderhavige vervolging van deze verdachte enig door strafrechtelijke handhaving beschermd belang gediend kan zijn. Het openbaar ministerie is daarom niet ontvankelijk.’
De coffeeshops werden bijgestaan door Gerard Spong, Sidney Smeets en Tim Vis. Eerder publiceerden zij over het gedoogbeleid het boek ‘De hypocrisie van de achterdeur: waarom het Nederlandse softdrugsbeleid onhoudbaar is’.
De officier van justitie die precies 30 jaar geleden levenslang eiste tegen Cevdet Yilmaz uit Delft voor een schietpartij die aan zes mensen het leven kostte, had de straf waarschijnlijk niet geëist als hij had geweten dat Yilmaz nu nog vast zou zitten.
Oud-officier H.J. den Os heeft een unieke verklaring op papier gezet voor een kort geding dat dinsdag 1 juli dient in Den Haag. De verklaring is in het bezit van het actualiteitenprogramma DeNieuwsBV op radio 1.
Den Os schrijft dat hij de straf eiste, ervan uitgaande dat Yilmaz na verloop van tijd weer vrij man zou zijn. Hij had nooit gewild dat Yilmaz voor altijd werd opgesloten zonder perspectief op vrijheid.
Moordenaars die werden veroordeeld, kregen tot 1986 nagenoeg altijd gratie. Sinds grofweg 2002 is resocialisatie niet meer vanzelfsprekend. De ministers en staatssecretarissen van justitie vinden dat levenslang gestraften nooit meer vrij mogen komen.
Yilmaz is de enige levenslang gestrafte die met verlof mag. Omdat hij in een TBS-kliniek zit (zonder dat hem TBS is opgelegd) is onbegeleid verlof een logische vervolgstap. De verloven onder begeleiding zijn namelijk perfect verlopen. In 2000 is een afspraak gemaakt tussen justitie, de kliniek waar hij in werd geplaatst en de advocaat van Yilmaz, dat hij beschouwd zou worden als TBS-patiënt (ook over deze afspraak dient de advocaat van Yilmaz dinsdag een belangrijke verklaring in: zie onderaan NOOT).
DeNieuwsBV heeft de verklaring alvast gelezen
Justitie verzet zich echter tegen onbegeleid verlof. Yilmaz voert al jaren met zijn advocaat Romke Wybenga een gevecht tegen de staat over de verloven. De Raad voor de Strafrechtstoepassing en Jeugdbescherming tikte het ministerie al op de vingers over de weigering van de verloven.
In mei dit jaar besloot de staat na een eerder kort geding van zijn advocaat, dat Yilmaz niet met onbegeleid verlof mag. De voorzieningenrechter vond in april dat het de staat was die met een besluit moest komen. In het kort geding dat morgen in Den Haag dient, vragen Yilmaz en zijn advocaat de voorzieningenrechter om dit besluit te toetsen.
NOOT: de oud-voorzitter van de Raad van Bestuur van de Van der Hoevenkliniek met wie de afspraken zijn gemaakt over de plaatsing van YIlmaz, schrijft dat het justitie zelf was die Yilmaz in de kliniek wilde hebben. Hij schrijft ook dat hij de huidige opstelling (de geheel andere opstelling) van justitie beschamend vindt).
Lees hier passages uit de verklaringen van Den Os en Wiertsema:
Den Os 1Den Os 2
Wiertsema 1Wiertsema 2
Luister hier naar De Nieuws BV. Levenslang-specialist Mick van Wely vertelt over de verklaring van de oud-officier, het bijzondere karakter van deze brief en de zaak Yilmaz: radiofragment
Lees ook het boek Levenslang (met een uitgebreide beschrijving van de zaak Yilmaz)
