Een anonieme tipgever heeft een mail gestuurd met interessante informatie over de onopgeloste liquidatie van Salah Tayebi in 1990 in Groningen. Ik zou graag willen praten met deze persoon. Mail aub een telefoonnummer of email-adres. Discretie gegarandeerd.
Mick van Wely
Meer over cold case: hier (bij cold case)
En dat is nummer drie. Vandaag pakte de politie in Groningen een derde verdachte op voor de Groninger cafémoord van 4 februari. Ook deze 35-jarige man wordt volgens de politie verdacht van medeplegen van de moord. Net als de 55-jarige Groninger die begin april werd aangehouden.
Toch nog een veroordeling in de Arnhemse moord zonder lijk. Waar de rechtbank Arnhem onvoldoende bewijs zag voor de rechtstreekse betrokkenheid van Frans J. bij de dood van hobbyfotograaf Henk Peters uit Doorwerth, durfde het Hof wel een veroordeling aan. J. kreeg vrijdag 18 jaar cel aan de broek . Waarom?
Precies negen jaar geleden werd bij Amsterdam het lichaam van Monique Roossien (26) gevonden. Ze was vreselijk toegetakeld en nauwelijks herkenbaar. Woog nog geen 40 kilo. De moordenaar van de jonge vrouw is nooit gevonden. Media besteedden nauwelijks aandacht aan de moord. De zaak Roossien is niet alleen het verhaal van een moord, maar ook van een zus die na het verlies van haar twee andere zussen als enig kind overbleef.
Een hoopje mens. Dood en moederziel alleen op keien naast het water. De fotograaf die zondagochtend 27 april 2003 aan de Uitdammerdijk bij Amsterdam een stoffelijk overschot ontdekt, schrikt.
Het is het lichaam van een jonge vrouw. In foetushouding. De fotograaf belt de politie. Een paar uur daarna wapperen linten op de dijk en schuifelen witte pakken langs het water. Camera’s van de technische rechercheurs leggen de vondst vast. Amsterdam heeft er een moord bij.
Het openbaar ministerie in Arnhem heeft vandaag in hoger beroep opnieuw 18 jaar cel geëist tegen de 42-jarige Frans J. uit Arnhem voor de moord op hobbyfotograaf Henk Peters uit Doorwerth. J. zweeg tijdens de behandeling van het beroep. Hij beriep zich aan het begin van de zitting op zijn zwijgrecht.
De noordelijke recherche worstelt met twee ‘moorden zonder lijk’. Deze week dient in Arnhem het hoger beroep in nog een moordzaak, waarbij er wel een verdachte is maar geen stoffelijk overschot.
Zonder lijk geen moord, wordt wel eens gezegd. Dat wekt ten onrechte de suggestie dat bij een moordzaak waarbij het lichaam zoek, geen sprake kan zijn van een veroordeling. Er zijn uitzonderingen, maar taai zijn ze wel de moordzaken zonder lijk. Drie bijzondere voorbeelden.
De zaak Ilham Benchelh (Siddeburen)
Ilham Benchelh uit Siddeburen verdween begin januari 2010. Haar man werd kort daarna opgepakt op verdenking van betrokkenheid bij de dood van Benchelh. Die wilde een einde maken aan de relatie. Ze zou op 11 januari. een dag nadat voor het laatst iets van haar werd vernomen, een advocaat ontmoeten om de scheiding te bespreken. Tegen haar man Kasper M. liggen nogal wat verdenkingen. Sterke verdenkingen. De belangrijkste op een rij:
Precies 15 jaar geleden op vrijdag 21 maart werd in haar woning aan het Van Brakelplein in Groningen het lichaam van de psychologe Els Slurink gevonden. Een steek in haar hart maakte een einde aan het leven van de Groningse. Wie pleegde de moord op deze ambitieuze vrouw? En waarom is het zo’n ontzettend complexe zaak?
Het Van Brakelplein is een fraai plein aan de zuidwest-rand van het Groninger stadscentrum. Als Els Slurink uit de raam van haar benedenwoning naar buiten kijkt, ziet ze op heldere dagen de zonnestralen spelen met het water van de vijverfontein. Studenten luieren in het gras en in de drukte van de stad lijkt ver weg.