Jaarlijks doen tientallen asielzoekers van het Aanmeldcentrum (AC) Ter Apel aangifte van mensenhandel. Het Groninger politiekorps behandelt nagenoeg al deze aangiften. In de afgelopen weken vroeg ik gegevens op bij de politie en nam strafzaken van mensenhandel onder de loep.
Wat blijkt? Alle bijna 200 aangiften uit Ter Apel die de Groninger politie sinds 2007 heeft behandeld, werden geseponeerd. De politie vermoedt misbruik om de legale verblijfsstatus te rekken.
De recherche stuit maandelijks op twijfelachtige verklaringen. Bijvoorbeeld leugens over in beslag genomen paspoorten of verklaringen die ingestudeerd lijken. Teveel op elkaar lijken. De politie zegt iedere aangifte desondanks met de grootste zorg te behandelen. Terecht. “Dat een aangifte niet leidt tot een strafzaak, betekent overigens niet per definitie opzettelijk bedrog”, benadrukte de chef van het mensenhandelteam deze week.
Vrouwen die zeggen slachtoffer te zijn van vrouwenhandel kunnen gebruik maken van de zogenoemde B9 procedure. Ze worden ondergebracht in een opvanghuis en krijgen een tijdelijke, legale verblijfsstatus. Een geringe aanwijzing voor mensenhandel is genoeg. Het mensenhandelteam in Groningen zegt iedere aangifte met de grootste zorgvuldigheid te behandelen. Het zal maar gebeuren dat een werkelijk slachtoffer tussen je vingers door glipt.
De onderzoeken zijn moeilijk. Asielzoekers komen met een verhaal over een vogel die opsteeg vanuit Afrika, een man met klompen die hen opving toen de vogel landde en misbruik ergens in een huis. Nagenoeg oncontroleerbaar voor de politie, die de aanwijzingen uiteraard wel allemaal onderzoekt. De politie probeert nu asielzoekers te vervolgen voor het doen van valse aangiften. Dat is inmiddels twee keer gebeurd.
Het mensenhandelteam van de politie in Groningen is bijna een kwart van de capaciteit kwijt aan behandeling van aangiften uit het AC Ter Apel. Een flinke kluif voor een team dat ook misstanden in de rosse buurt in Groningen moet aanpakken. Jaarlijks draait het team gemiddeld acht strafrechtelijke onderzoeken naar mensenhandel. Nagenoeg allemaal zaken uit de rosse buurt.
De bijna 200 aangiften die de politie behandelde leidden tot ruim 80 B9 procedures, die de staat miljoenen euro’s kostten. Misbruik van de B90 procedure is een taboe -onderwerp. Extra gevoelig, want: asielzoekers én mensenhandel. Maar dat maakt het niet minder belangrijk om te onderzoeken.
Nog een kritisch verhaal over mythes rond mensenhandel leest u hier. Elsevier schreef dit verhaal n.a.v. de publicatie in Dagblad vh Noorden vandaag over de aangiften.
Overigens bewijst het Koolvis onderzoek dat asielzoekers wel degelijk slachtoffer zijn van mensenhandel.